In ons land krijgen we bitter weinig films uit Maleisië te zien. Tiger Stripes is dus een buitenkans. Deze Oscarinzending in de categorie beste internationale film mixt bovendien op een interessante manier body horror en coming of age.

Zaffan is een elfjarig meisje dat naar een moslimschool gaat. Ze heeft een rebels karakter en neemt altijd de leiding wanneer ze samen met haar twee vriendinnen op pad gaat. Wanneer ze vroeger dan haar medeleerlingen haar maandstonden krijgt, wordt ze anders bekeken en benaderd. Zaffan merkt echter nog meer veranderingen: er groeien dikke haren op haar bovenlip, een nagel valt uit en ze ziet vreemde wezens met gloeiende ogen in de bomen.

Er zitten scènes in Tiger Stripes die mogelijk geïnspireerd zijn door Carrie (de intro) en The Exorcist (de exorcisme), maar cineaste Amanda Neil Eu beperkt het bovennatuurlijke en kiest voor een naturalistische stijl. In feite wordt de horror zodanig afgezwakt dat het genre nooit de bovenhand krijgt. Bij een bepaalde climax gaat Eu zelfs voor zwarte humor en satire. Blijkbaar vinden Maleisiërs het geweldig om met hun iPhone achter tijgers en andere gevaarlijke beesten aan te lopen, zoals paparazzi achter filmsterren.

In de kern gaat Tiger Stripes over jonge meisjes die revolteren tegen religieus conservatisme, angst voor het eigen lichaam, een strikte opvoeding, dictatoriale leraars en de hypocrisie van volwassenen. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de film gecensureerd werd door de Maleisische autoriteiten, iets waar Eu absoluut niet mee kon lachen.

>>Klap

In deze Maleisische invulling van de weerwolfmythe ontdekt een jong meisje dat ze voor het eerst menstrueert, maar ook dat ze een nog grotere fysieke transformatie ondergaat. Een Maleisisch nichtje van Let the Right One In.

Regie Amanda Neil Eu
Cast Zafreen Zairizal, Deena Ezral, Piqa
Speelduur 1u35
Vanaf 24 april in de bioscoop