27.11.2018
Recensie Robin Hood
Leonardo DiCaprio is een intelligent man. Dus waarom waagde hij zich als producer aan de zoveelste Robin Hood-verfilming? Je kan alleen maar veronderstellen dat hij potentieel zag in een postmodernistische aanpak van het verhaal. Maar al van bij de eerste beelden merk je dat de filmmayonaise flink klontert.
Heel wat collega-critici wraken het script. Maar dat is niet zo slecht als men beweert. Er passeren heus wel slim bedachte scènes. Bijvoorbeeld die waarin Robin zijn mentor John leert kennen. Het probleem zit hem echter in de aanpak: een poging om van Hood een niet-tijdsgebonden held te maken.
In deze versie wordt de nobele edelman Robin of Loxley (Taron Egerton) opgeroepen voor de Kruistochten. Naïef als hij is, begeeft hij zich naar het Heilige Land. Bij zijn terugkeer is zijn domein geplunderd door de Sheriff of Nottingham (Ben Mendelsohn) en blijkt dat de bevolking gebukt gaat onder zware belastingen. Onder impuls van John (Jamie Foxx) besluit hij als een gemaskerde wreker het belastinggeld te stelen.
De scenaristen – waarvan er maar één officieel vermeld wordt – hebben op hun beurt elementen geplunderd uit alle vroegere versies en hoofdpersonage geïnjecteerd met porties Batman, Zorro, Willem Tell, Assassin’s Creed en Arrow. De grootste ingreep is echter de postmodernistische update: sommige decors komen regelrecht uit Disneyland, de opstand in de mijnen werd geplukt uit Germinal van Zola en voor een kathedraal haalde men de mosterd bij surrealistische schilderijen.
Inhoudelijk verwijst de film overduidelijk naar de oorlog in Irak, Donald Trump en de Midden-Oosten-politiek van het Westen. Een hele boterham die best had kunnen werken, als er een echt talent in de regiestoel had gezeten. Maar Peaky Blinders– en Criminal Justice-inblikker Otto Bathurst staat louter ten dienste van zijn producers.
Ronduit hilarisch is de casting van clichéslechterik Ben Mendelsohn als de badguy. En dan loopt hij ook nog eens hysterisch rond in een potsierlijk kostuum. Je zou bijna denken dat hij van de set van Rogue One: A Star Wars Story naar die van Robin Hood wandelde en vergat om via de kleedkamer te passeren.
Hoe nobel de aspiraties van DiCaprio ook waren, hij heeft niet beseft dat zonder een Christopher Nolan of een Denis Villeneuve, een arthouse-aanpak niet te verzoenen valt met een hypercommercieel product. Dat verklaart meteen waarom Robin Hood de flop van het jaar lijkt te worden.
>>Klap
Producer Leonardo DiCapriowaagde zich aan een ambitieuze, postmodernistische versie van het Robin Hood-verhaal. Aron Egerton kroop in de huid van de held die opereert als een middeleeuwse Zorro in een universum dat meer verwant is met Assassin’s Creed dan met The Adventures of Robin Hood.
Regie Otto Bathurst
Cast Taron Egerton, Jamie Foxx, Ben Mendelsohn
Speelduur 1u56
Vanaf 28 november in de bioscoop