Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

06.10.2015

De tijdreis-topper van… Anke Wauters

door Anke Wauters

Koen De Graeve stuurt in Terug naar morgen gretig e-mails naar het verleden. Het levert een fijne Vlaamse scifi-prent op en inspireerde ons om de favoriete tijdreisfilms van de Vertigo-redactie te delen.

Nostalgie is een illusie in de topper van Anke Wauters.

Midnight in Paris (2011, Woody Allen)

Het moet niet altijd een gepimpte Delorean of een donkerblauwe politiecel zijn. In Midnight in Paris van WoodyAllen hopt de Amerikaanse schrijver Gil Pender (Owen Wilson) omstreeks middernacht in een vintage taxi om uit te stappen in het Parijs van de jaren 1920. Jawel, de illustere jazz-era. Daar wordt Gil smoorverliefd op Adriana (Marion Cotillard), de melancholische manic pixie dream-maîtresse van Picasso.

Terwijl Gil de tijd van zijn leven beleeft – feesten met de Fitzgeralds (Tom Hiddleston en Alison Pill) op de deuntjes van Cole Porter, een robbertje vechten met Hemingway (Corey Stoll), absurde conversaties voeren met Salvador Dalí (Adrien Brody), hengelen naar schrijftips van Gertrude Stein (Kathy Bates) – wil Adriana eigenlijk graag verder terug in de tijd, naar de belle époque.

De twee tortelduifjes fladderen dan maar naar die periode en heffen het glas met Toulouse-Lautrec. Maar daar lijken de mensen dan weer te hunkeren naar de renaissance. Als kijker kom je zo samen met het hoofdpersonage tot het besef dat je altijd wel mensen hebt die zeemzoet zuchten: “Ik wou dat ik in een andere tijd geboren was.” Het verleden is een fantasie die enkel de realiteit kan doorprikken.

En daarmee legt regisseur Woody Allen de vinger op de wonde: generatiemoeheid is universeel en tijdloos. Woody Allen omarmt in deze prent nostalgie gretig, maar wijst tegelijk op de risico’s ervan. Door het romantisch opsmukken van het verleden dreig je namelijk de kansen die het heden te bieden heeft te mislopen. En door je eigen wereld te ontvluchten, ben je telkens opnieuw teleurgesteld in een tijd waarin je je bij nader inzien toch niet wil verankeren. Misschien is dat wel de echte betekenis van tijdreizen.

Midnight in Paris is een prachtig pleidooi voor leven in het hier en nu en het leren loslaten van wat is geweest.

De tijdreis-topper van Ruben Nollet vind je hier!
De tijdreis-topper van Eline Van Hooydonck vind je hier!
De tijdreis-topper van Niels Putman vind je hier!
De tijdreis-topper van Chris Craps vind je hier!
De tijdreis-topper van Jimmy Van der Velde vind je hier!

 

@ANK2D2