09.09.2015
#VertigoVenice2015: Blog 5
“En, heb jij al een Gouden Leeuw gezien?”
Journalisten die bij collega’s polsen naar de beste films heb je op elk festival. De combinatie van visies, interviews, schrijfwerk en een groot aanbod betekent immers dat je per definitie keuzes moet maken, en dan is het wel goed om tips te krijgen. Of er veel collega’s meelezen, weet ik niet, maar ik kan alvast twee must sees meegeven.
De eerste is El Clan, een waargebeurd misdaaddrama uit Argentinië. De titel verwijst naar een gezin uit Buenos Aires, de familie Puccio, die in de vroege jaren tachtig een centje bijverdiende door kinderen van rijkelui te ontvoeren. Vader Arquímedes was het brein van de operatie en niet alle leden van het gezin namen actief aan de kidnappings deel. Maar omdat de slachtoffers ten huize Puccio gevangen gehouden werden en ze niet in een geluidvrije kamer opgesloten zaten, mag je ervan uitgaan dat iedereen op de hoogte was.
El Clan jaagt je de stuipen op het lijf en deelt een paar geweldige klappen uit, vooral door de onwerkelijk sterke vertolking van Guillermo Francella als de vader. Hij moet een van de meest indrukwekkende booswichten zijn die ik de laatste jaren gezien heb, een prestatie die enkel opmerkelijker wordt als je weet dat de man bekend staat als komische acteur. Om maar iets te zeggen: hij speelde jaren mee in de Argentijnse remake van Married with Children, in de rol van Al Bundy.
https://www.youtube.com/watch?v=n7kpI79cPBk
Van een heel ander register maar al even onvergetelijk is Anomalisa, de blijde terugkeer van scenarist Charlie Kaufman. De man achter bizarre breinbrekers als Being John Malkovich, Eternal Sunshine of the Spotless Mind en Adaptation — om zijn geflopte regiedebuut Synecdoche, New York niet te vergeten — schudt deze keer zowaar een animatiefilm uit zijn mouw. Anomalisa heeft het over een succesvolle motivational speaker (stem van David Thewlis) die worstelt met een knoert van een identiteitscrisis. Niets of niemand interesseert hem nog en hij sloft door het leven. Tot hij in een hotel de ogenschijnlijk weinig opmerkelijke Lisa (stem van Jennifer Jason Leigh) ontmoet.
De film vertrekt van een heel simpel idee: een wanhopige man voor wie iedereen er hetzelfde uitziet en hetzelfde klinkt. Kaufman en zijn coregisseur Duke Johnson bouwen er een klein verhaal met een groot hart op, in een unieke animatiestijl die je steil achterover doet slaan. Voorlopig heeft Anomalisa nog geen Belgische verdeler gevonden. Daarom mijn oproep aan iedereen die het wil horen: haal dit pareltje naar ons land.
Tot slot nog een klein anekdootje. Gisteren zat ik samen met Matthias Schoenaerts om over A Bigger Splash te praten. Plots liep Dakota Johnson achter hem door en duwde hem fluks een vinger in het oor. Ook een manier om hallo te zeggen, veronderstel ik.
Blog 1 vind je hier!
Blog 2 vind je hier!
Blog 3 vind je hier!
Blog 4 vind je hier!