Het Film Fest Gent zit er weer op. Na twaalf dagen en het bekijken van heel wat films lijkt het me dan ook tijd om eens een balans op te maken. Ik heb zeker niet alle films meegepikt die in Gent werden vertoond. Een moeilijke opdracht als je steeds moet pendelen vanuit Antwerpen, een website moet verzorgen en af en toe – met slaperige oogjes – naar een interview moet strompelen. Maar hier is hij dan: het lijstje met de vijf meest memorabele films van het 41ste Film Fest Gent. In my humble opinion, natuurlijk.

5. Black Coal, Thin Ice

China is misschien niet het meest prettige land om te wonen, maar films kunnen de Chinezen verdomd goed maken. Yi’nan Diao bewijst zijn talent met de Gouden Beer-winnaar Black Coal, Thin Ice. Het verhaal over een seriemoordenaar breekt met de conventies van het genre om kritiek te spuien op de maatschappij, om een zwart komische toon te hanteren en om een heerlijk film noirsfeertje te creëren. Een uitzonderlijke thriller.

 

4. Turist

Heel wat tradities daveren op hun grondvesten in deze Zweedse topper. Zowel het huwelijk, het gezinsleven als de klassieke genderrollen moeten eraan geloven. Dat zorgt voor scènes vol gortdroge humor en ondraaglijke spanningen tussen personages. De vakantie van een gezin in een skioord rolt ironisch genoeg als een lawine van een helling. Ruben Östlund houdt met een geniepige grijns de touwtjes strak in handen. Confronterend en hilarisch!

https://www.youtube.com/watch?v=3nTJIc_e6Ns

 

3. Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance)

Volgens vele Amerikanen de gedoodverfde favoriet voor de komende Oscars. Als je de film bekijkt wordt snel duidelijk waarom. Regisseur Alejandro González Iñárritu haalt alles uit de kast met een zeer subtiele montage, waardoor het lijkt of de film uit een lang shot bestaat. De acteurs leveren topprestaties, de camera staat nooit stil en de soundtrack zorgt voor de kers op de taart. Daarbovenop wil de film nog eens op satirische wijze lachen met Hollywood, Broadway, critici en zelfs de moderne bioscoopganger. Niet perfect, maar toch fris, levendig en niets meer dan filmisch vuurwerk.

 

2. Leviathan

Net als Black Coal, Thin Ice legt Leviathan van Andrey Zvyagintsev het ware gezicht van de regisseur zijn geboorteland bloot, en ook met humor. Het Rusland van Poetin is een natie waar corruptie en vriendjespolitiek heersen, en waar je als kleine man vecht tegen de bierkaai. Een film waar je niet onmiddellijk gelukkig van wordt, maar de doeltreffende regie en de toegankelijkheid zorgen voor een zeer fijne filmervaring. Soms misschien iets te prekerig, maar Zvyagintsev houdt zijn land een heel confronterende spiegel voor.

 

1. Whiplash

Hoe beter ik een film vind, hoe moeilijker het wordt om dat enthousiaste gevoel in woorden te omschrijven. Na het bekijken van deze muzikale knaller van Damien Chazelle, leek het wel of ik de hele wereld aankon. J. K. Simmons en Miles Teller spelen de pannen van het dak in deze briljant gemonteerde psychologische jazzthriller. Natuurlijk kan je er dingen op aanmerken, maar voor mij is Whiplash zelfverzekerde Amerikaanse cinema van een zeer hoog kaliber. Een bewijs dat er naast Hollywood ook nog heel wat ander filmtalent rondloopt in de VS. Dat Whiplash nog steeds geen Belgische releasedatum heeft, is onbegrijpelijk.

 

@TheJimeister