Dit deels autobiografische migrantendrama van Anthony Shim groeide vorig jaar uit tot een van de populairste arthousefilms in Canada en werd meermaals vergeleken met het Oscargenomineerde Minari. Al dat succes en lof is verdiend, want Riceboy Sleeps is een ontroerende, intimistische film over identiteit en de relatie tussen een moeder en haar zoon.

De film begint in 1990. So-Young, een jonge weduwe met een zesjarige zoon, trekt van Seoul naar Vancouver om er een nieuw leven te beginnen. De eenzaamheid slaat echter toe en voor de jongen is de verhuis een enorme aanpassing. Hij blijkt de enige jongen met Aziatische roots in zijn klas en wil daarom zijn Koreaanse achtergrond meteen overboord gooien. Jaren later lijkt hij geïntegreerd, maar heeft hij veel vragen over zijn familiegeschiedenis. So-Young wil daar echter niet over praten.

In tegenstelling tot in de meeste arthousefilms gebeurt er in Riceboy Sleeps heel veel. Tot op een bepaald punt: dan verandert de film van locatie, beeldkader en sfeer en wordt er niet meer geteerd op dramatische wendingen. Een grote rol in die derde act is weggelegd voor een heel andere benadering van de Indisch-Boeddhistische legende die bij Europeanen vooral bekend is geworden via de Japanse filmversies van The Ballad of Narayama.

Dat de film fantastisch werkt – zonder ooit het melodramatische pad op te gaan – heeft zeker te maken met de authenticiteit van Shims verhaal en zijn doordachte regie. Choi Seung-yoon vormt met haar fenomenale vertolking van So-Young echter ontegensprekelijk het hart van de film. Een arthousetopper die je zeker moet meepikken.

>>Klap

De Koreaans-Canadese regisseur Anthony Shim vertelt in dit deels autobiografische migrantendrama hoe een moeder en haar zoon hun wortels in Zuid-Korea herontdekken. In de lijn van die andere Koreaanse migrantenfilm Minari.

Regie Anthony Shim
Cast Choi Seung-yoon, Ethan Hwang, Anthony Shim
Speelduur 1u57
Vanaf 23 augustus in de bioscoop