18.08.2020
Recensie Unhinged
Deze thriller begint met nieuwsbeelden van verschillende vormen van verkeersagressie en explosief gedrag. Meteen daarna zien we hoe een man (Russell Crowe) extreem gewelddadig reageert op het feit dat zijn ex een nieuw leven begonnen is. Het eigenlijke verhaal schiet echter uit de startblokken wanneer Rachel (Caren Pistorius) een rotdag heeft. Op het moment dat het haar te hoog zit, verliest ze haar geduld in het verkeer. Het ‘slachtoffer’ is de man die we eerder hebben ontmoet en hij belooft Rachel een lesje te leren dat ze nooit zal vergeten.
Unhinged is even origineel als friet met mayonaise. Je denkt onmiddellijk aan Duel van Steven Spielberg, maar dan met een slechterik met een gezicht. Je kunt hem ook omschrijven als een variant op The Hitcher, de gedurfde B-klassieker uit 1986. Waar in die voorgaande films mannen het doelwit waren, is deze keer een vrouw echter de pineut – een horrorcliché dat hier werkt binnen de context van het #MeToo-tijdperk omdat de moddervette verkeersboeman wordt geschetst als de ultieme seksist die koste wat kost zijn mannelijke superioriteit wil tonen.
Jeremy Saulnier en Jordan Peele hadden uit dat concept ongetwijfeld een memorabele film kunnen puren, maar regisseur Derrick Borte zag zijn rol beperkt tot die van brave huurling. Dat zijn thriller niet op VOD maar in de bioscoopzalen belandt, heeft hij te danken aan een grootse Russell Crowe, die zich helemaal geeft in zijn rol van wraakzuchtig varken.
Crowe bespeelt slechts één noot, maar zijn vertolking wordt zelden monotoon omdat ze zo amusant is. Zijn massieve lichaam lijkt wel een harnas en voelt enorm bedreigend aan, zeker tegenover de magere Pistorius. Bovendien is de constant transpirerende Crowe enorm overtuigend. Hij schept er duidelijk genoegen in om iedereen die zijn personage in de weg staat af te blaffen of het hoofd in te slaan.
Crowe kan Unhinged echter niet helemaal redden. Scenarist Carl Ellsworth (Red Eye) blijft hondstrouw aan de formule van het soort over the top mainstreamthrillers dat in de jaren tachtig en negentig enorm populair was. Zo krijgt Crowe nooit de kans om een beetje van zijn verloren menselijkheid te tonen. Het flauwe Hollywoodeinde nekt bovendien de metafoor van verkeersagressie als de blinde haat van gefrustreerde macho’s die het eindresultaat naar een hoger niveau had kunnen tillen.
Niettemin een guilty pleasure dankzij het zweet dat over de nijdige ogen van Crowe sijpelt.
>>Klap
Russell Crowe zet een duivels fysieke vertolking neer als een seksistische doodrijder die wraak neemt op een vrouw die hem onheus behandelt in het verkeer. Thriller in de trant van Spielbergs Duel.
Regie Derrick Borte
Cast Russell Crowe, Caren Pistorius, Gabriel Bateman
Speelduur 1u33
Vanaf 19 augustus in de bioscoop