In augustus 1968 botsten demonstranten tegen de oorlog in Vietnam met de politie in Lincoln Park in Chicago. De ordehandhavers traden extreem hardhandig op. Enkele spilfiguren van de betoging werden opgepakt en beschuldigd van het overschrijden van de staatsgrenzen met de bedoeling  gewelddadige rellen uit te lokken. Op 24 september 1969 begon het proces tegen onder meer Tom Hayden, Jerry Rubin en Abbie Hoffman. Het was overduidelijk een politiek proces en zelfs een wraakactie van de Republikeinse Attorney General John Mitchell tegen zijn Democratische voorganger. De beklaagden kregen bovendien van de controversiële rechter Jules Hoffman weinig ruimte om zich te verdedigen.

Al in 2007 wilde Steven Spielberg een film maken over deze opmerkelijke rechtszaak met de onvolprezen Aaron Sorkin als scenarist en Sacha Baron Cohen als Abbie Hoffman. Onder meer door de grote scenaristenstaking werd het project op de lange baan geschoven, maar twee jaar geleden blies Spielberg het nieuw leven in. Cohen bleef aan boord en Sorkin, intussen wereldberoemd als het brein achter The Social Network en vertrouwd met de regiestoel door Molly’s Game, mocht Spielberg opvolgen. Soms is het uitstellen van een project een goede zaak. Dat geldt zeker voor The Trial of the Chicago 7, want thema’s zoals politiegeweld, racisme, het beïnvloeden van getuigen door de overheid en het ondermijnen van de rechten van beklaagden zijn in het Amerika van Donald Trump brandend actueel.

Sorkin heeft zijn film van een slimme structuur voorzien. Je verwacht dat hij met de rellen zou beginnen, maar hij focust zich bijna uitsluitend op het proces. Slechts wanneer het nodig is, laat hij flitsen van de rellen zien. The Trial of the Chicago 7 is daardoor een praatfilm geworden, maar wel een heel boeiende. Sorkin slalomt zeer behendig langs de rivaliteit tussen Hayden (Eddie Redmayne) en Hoffman (Sacha Baron Cohen), de twijfel van openbare aanklager Schultz (Joseph Gordon-Levitt), de ronduit racistische behandeling van Black Panther-activist Bobby Seale (Yahya Abdul-Mateen II), de groeiende frustratie van advocaat William Kunstler (Mark Rylance) en het afbrokkelende pacifisme van David Dellinger (John Carroll Lynch). Al die subplots worden dan weer mooi samengehouden door het centrale conflict tussen de groep beklaagden en rechter Hoffman (Frank Langella).

Er zit zoveel variatie en geestigheid in de film dat je je op geen enkel moment verveelt. Dat heeft niet alleen te maken met het script van Sorkin, maar ook met de cast. Eddie Redmayne is na een reeks softe rollen een verrassing als Tom Hayden, Mark Rylance levert opnieuw topwerk en Michael Keaton zorgt voor een leuk gastoptreden. Mijn favoriet is Frank Langella die van rechter Hoffman – naar verluidt een vreselijk mens in het echt – een heerlijk monsterlijke antagonist maakt. De in de Amerikaanse pers geprezen Sacha Baron Cohen kon me het minst imponeren. Hij is niet alleen te oud voor de rol van Abbie Hoffman, je kijkt ook de hele tijd naar een komiek die zichtbaar acteert.  

The Trial of the Chicago 7 is in dit coronajaar beslist een verademing. Sorkin bevestigt zich als een belangrijk regisseur van grote publieksfilms. De fans van Sorkins sarcastisch-lyrische mono- en dialogen zullen deze keer misschien een beetje ontgoocheld zijn. Zijn ellenlange speeches vol spitsvondigheden hebben plaats moeten ruimen voor Mamet-achtig verbaal gepingpong. Dat past echter perfect bij deze film. Met dialogen zoals in Molly’s Game had The Trial of the Chicago 7 waarschijnlijk drie uur geduurd.

>>Klap

In zijn tweede film als regisseur reconstrueert superscenarist Aaron Sorkin een berucht proces uit 1970 tegen zeven anti-oorlogsbetogers. Sacha Baron Cohen en Eddie Radmayne voeren een sterke ensemblecast aan in een rechtbankdrama met echo’s van The Verdict van Sidney Lumet en A Few Good Men, Sorkins debuut als scenarist.

Regie Aaron Sorkin
Cast Sacha Baron Cohen, Eddie Redmayne, Frank Langella
Speelduur 2u09      
Vanaf 1 oktober in de bioscoop