De Mexicaanse cineast Guillermo del Toro breekt steevaast een lans om het fantasygenre te herwaarderen en het enigszins te vernieuwen. Hij slaagde daar mooi in met Pan’s Labyrinth en doet het nu opnieuw met The Shape of Water, zijn bitterzoete en betoverende variant op Beauty and the Beast. Hopelijk denkt de Academy er ook zo over en geven ze hem een welverdiende Oscar.

Het knappe aan Del Toro is dat hij compleet out of the box denkt. Hij had dicht tegen het originele sprookje kunnen blijven, maar injecteert zijn verhaal met zoveel nieuwe elementen dat het iets helemaal anders wordt. De film zit daardoor diep geworteld in verschillende genres. Hij is zonder enige twijfel schatplichtig aan The Creature From the Black Lagoon, The Elephant Man, Brazil en zelfs Amélie Poulain. Het is een romance, maar ook een Koude Oorlogthriller, een monsterfilm én een gevangenisdrama.

Zo complex als die evenwichtsoefening tussen genres is, zo eenvoudig is het verhaaltje. Elisa (Sally Hawkins) is een doofstomme poetsvrouw die begin jaren 60 in een laboratorium van het Amerikaanse leger in Baltimore werkt. Na een ‘ongeval’ moet ze een streng beveiligde ruimte met een watertank schoonmaken. Daar ontdekt ze een mensachtig amfibiewezen waar ze al snel gevoelens voor koestert. Wanneer ze merkt dat de overheidsagent Strickland (Michael Shannon) haar object of beauty martelt en zelfs wil doden, besluit ze het te helpen.

De korte inhoud onthult uiteraard niet hoe Del Toro het sprookjesgenre op zijn kop zet en het – vooral in de ogen van conservatieve critici – zelfs lijkt te perverteren. De personages lijken wel de antipoden van iconische sprookjesfiguren. Zo is Elisa (Sally Hawkins) allesbehalve de mooie, praatzieke Beauty en het akelig ogende watermonster ontbeert het mannelijke en het verfijnde van het Beest,

In navolging van Tod Brownings Freaks van Tod Browning maakt Del Toro bovendien van het legertje outsiders rond Elisa – een oude homo en een zwarte vrouw – helden die zich verzetten tegen de racistische en seksistische goegemeente, verpersoonlijkt door Strickland.

De voornaamste ingreep om van The Shape of Water iets apart te maken is echter de injectie van volwassen seksualiteit. Iets waar Amerikaanse regisseurs nogal bang voor zijn, omwille van de achterhaalde regel dat sprookjes louter voor kinderen zijn. Voor alle duidelijkheid: niet is minder waar.

>>Klap

Mexicaans meester-cineast Guillermo del Toro (Pan’s Labyrinth, Crimson Peak) ondermijnt en vernieuwt het sprookjesgenre met deze volwassen versie van Beauty and the Beast, waarin een groep outsiders een amfibiewezen uit de handen van een psychopathische overheidsfiguur proberen te redden.

Regie Guillermo del Toro
Cast Sally Hawkins, Michael Shannon, Richard Jenkins
Speelduur 2u03
Vanaf 31 januari in de bioscoop