Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

16.07.2019

Recensie The Lion King

door Chris Craps

Zowat alle scenaristen op deze aardkloot dromen van het geld dat Jeff Nathanson heeft overgehouden aan deze remake van The Lion King. De man heeft immers amper nieuwe dialogen en scènes hoeven te schrijven. Dit maar om te zeggen dat het resultaat heel trouw is aan het origineel. Een tegenvaller, dus? Geenszins! Dit is immers een mijlpaal in de filmgeschiedenis .

Opnieuw wordt het verhaal van Simba verteld, het welpje dat na de dood van zijn vader door zijn oom Scar verbannen wordt, om uiteindelijk toch zijn troon op te eisen. Op twee nieuwe songs na komen alle bekende liedjes van Elton John terug. En Hans Zimmer en Lebo M – don’t change a winning team– herhaalden hun score, maar met een nog groter orkest en koor.

Vanuit commercieel oogpunt kun je begrijpen dat Disney amper vernieuwende elementen in zijn remakes verwerkt. De enige film die verhalend wat creatiever was, Dumbo van Tim Burton, presteerde onder de verwachtingen. Maar je moet de bioscoopbezoeker wel iets bijzonders serveren om hem of haar naar een verhaal te lokken dat ze door en door kennen. Dat kan via onverwachte castingkeuzes, een innoverende regie-aanpak of zoals hier nieuwe technologie.

Het moet voor regisseur Jon Favreau als een experiment aangevoeld hebben om The Lion King te vertalen naar een antropomorfe Planet Earth­-achtige omgeving. Bij zijn remake van The Jungle Book voelde je nog een afstand van de realiteit, hier is die praktisch volledig weg. De computeranimatie maakt de dieren en de decors indrukwekkend fotorealistisch. In tegenstelling tot bij het klassiek geanimeerde origineel besef je pas achteraf dat je naar een complete illusie hebt gekeken.

De leeuwen en andere dieren zijn allemaal enorm geslaagd, maar het zijn de hyena’s die het hem doen. In de animatiefilm waren dat nog koddige karikaturen, hier lijken ze een dierlijke variant op de Orcs uit The Lord of the Rings-trilogie. Ook Scar verdient een speciale vermelding. Chiwetel Ejiofor vervangt het beschaafd Brits van zijn voorganger Jeremy Irons met een opvallende rustige toon, een mooi contrast met het gehavende uiterlijk van zijn sluwe personage. Alleen Seth Rogen klinkt nog beter als het wrattenzwijn Pumbaa.

The Lion King luidt een nieuw tijdperk in. Wie weet mogen we straks digitaal geanimeerde natuurdocumentaires verwachten. En misschien volgt ooit een Frozen-remake met fotorealistische acteurs. Favreau brengt die toekomst in ieder geval duizelingwekkend dichterbij.

>>Klap

De remake van de Disney-klassieker uit 1994 is opnieuw een animatiefilm, maar deze keer werd digitale technologie aangewend om een fotorealistische cinema-ervaring te creëeren. Een mix van Planet Earth, Hamlet en Robin Hood, maar dan met ‘echte’ beestjes. Een technische mijlpaal.

Regie Jon Favreau
Cast Donald Glover, James Earl Jones, Beyoncé
Speelduur 1u58
Vanaf 17 juli in de bioscoop