Wanneer is een romantisch drama geslaagd? De vraag lijkt me even simpel als de vraag wanneer een komedie of een horrorfilm geslaagd is. Een goeie komedie doet je lachen, een goeie horrorfilm jaagt je de stuipen op het lijf. En een goed romantisch drama doet je meeleven met de personages en hun amoureuze geluk en besognes. Punt aan de lijn.

In het geval van The Last Face maakt Sean Penn het de kijker echter niet gemakkelijk. Hij reikt je een reeks argumenten aan die je probleemloos tegen de film kan gebruiken. Hij begint bijvoorbeeld met een opschrift dat op zijn minst bizar klinkt: “De brutaliteit van de liefde tussen een man… en een vrouw.” Het script van Erin Dignam schuift occasioneel uit over een slijmerige dialoog. De niet-chronologische structuur is soms verwarrend. En het kost Penn alle moeite van de wereld om zijn humanistische verontwaardiging in te tomen.

The Last Face speelt zich namelijk af in de bloederige realiteit van de Afrikaanse oorlogsgebieden: Liberia, Zuid-Soedan en Sierra Leone. De twee hoofdfiguren, werken er voor verschillende organisaties. Wren Petersen (Charlize Theron) is een Zuid-Afrikaanse dokter van rijke komaf die de Artsen Zonder Grenzen-achtige organisatie van haar vader leidt. Miguel Leon (Javier Bardem) is een Spaanse no nonsense-chirurg die al jaren actief is op het terrein.

Laten we wel wezen, er zijn mensen op deze wereld met wie je minder graag twee uur doorbrengt dan Theron en Bardem, ook al moeten ze al eens een klef of krom zinnetje uitspreken. Het antwoord op de vraag of The Last Face een geslaagd romantisch drama is, luidt voor mij dus ja. De chemie tussen de twee hoofdacteurs is vaak voelbaar en daar doet de film zijn voordeel mee.

Omdat de romance tussen Wren en Miguel steek houdt, komt het contrast met de gruwel die ze op dagelijkse basis meemaken des te harder aan. Penn heeft dan ook een overschot van gelijk dat hij de oorlogsrealiteit onverbloemd wreed voorschotelt. Subtiel kan je het niet noemen, maar subtiliteit is dan ook niet waar de regisseur op uit was. Penn schreeuwt met deze film zijn frustratie en kwaadheid uit, en dan kies je niet per se fijnzinnige woorden.

En is het neerbuigend om een verhaal over Afrikaanse ellende te vertellen vanuit het perspectief van twee blanke karakters? Dat hangt af van je invalshoek. The Last Face gaat finaal over mensen die tot het besef komen wat hun plaats is in de hele context. “Het is pas als je niet meer kan vertrekken dat je kan weten wat hier gaande is”, merkt een Afrikaanse man op. Een verdedigbaar thema, als je het mij vraagt.

Sean Penn steekt onvervaard zijn nek uit met The Last Face. Je mag hakken als je wil. Maar doe het niet op basis van een mislukt stukje dialoog of een cynische commentaar.

>>Klap

Sean Penn situeert een diep romantische liefdeshistorie tussen twee mooie mensen in de meest onromantische omstandigheden: bloederige oorlogsgebieden in Afrika. En beide componenten versterken elkaar. Alsof Mel Gibson The English Patient zou maken.

Regie Sean Penn
Cast Charlize Theron, Javier Bardem, Adèle Exarchopoulos
Speelduur 2u12
Vanaf 11 januari in de bioscoop