Bohemian Rhapsody en Rocketman met elkaar vergelijken is onvermijdelijk. Niet alleen gaan beide films over excentrieke homoseksuele iconen uit het glitterpoptijdperk van de jaren zeventig en tachtig, ze zijn bovendien met mekaar gelinkt door regisseur Dexter Fletcher die de Freddy Mercury-biopic afwerkte toen Bryan Singer ontslagen werd. De vergelijking valt in ieder geval uit in het voordeel van Rocketman.

De musical scoort in de eerste plaats omdat er niet flauw wordt gedaan over de geaardheid van zijn protagonist. Fletcher probeert de seksuele voorkeur en de flamboyante levensstijl van John op geen moment weg te moffelen of af te zwakken, zoals dat wel gedaan werd in Bohemian Rhapsody.

Maar ook de narratieve aanpak van Rocketman is veel geslaagder. In plaats van een saaie chronologische opsomming van ‘feiten’ koos scenarist Lee Hall (Billy Elliot) voor een kadervertelling met een heel specifiek gezichtspunt: bij de aanhef stormt John (Taron Egerton) in glitterkostuum binnen bij een AA-praatgroep, waar hij zijn levensverhaal vertelt.

Dat relaas wordt door de specifieke point of view lichtjes surrealistisch en leidt tot dromerige zang- en danssequenties die doen denken aan de genreklassiekers van Vincente Minnelli en Bob Fosse. Heel origineel is bijvoorbeeld hoe de meebruller Saturday Night’s Alright for Fighting de revue passeert en hoe het onvergetelijke Goodbye Yellow Brick Road wordt aangewend om Johns succesnachtmerrie uit te beelden.

Grote minpunt is de ondermaatse uitwerking van de nevenpersonages. Johns vaste tekstschrijver Bernie Taupin (Jamie Bell) wordt helemaal uitgehold omdat hij het centrum van rechtschapenheid moet voorstellen en Eltons minnaar/manager John Reid (Richard Madden) wordt supergluiperig voorgesteld omdat een film nu eenmaal een slechterik nodig heeft. Alleen John en zijn complexe moeder (Bryce Dallas Howard) krijgen enige diepgang.

Ach, uiteindelijk zul je toch onder de indruk zijn van het imposante arsenaal aan hits. Wat Amadeus was voor de muziek van Mozart, is Rocketman voor de songs van John.

>>Klap

Een uitstekende Taron Egerton kruipt in deze muzikale biopic van Dexter Fletcher in de huid van Elton John, een van de grootste hitmachines uit de jaren zeventig en tachtig. Voelt aan als een nichtje van de Freddje Mercury-biopic Bohemian Rhapsody, maar dan eerlijker en openhartiger.

Regie Dexter Fletcher
Cast Taron Egerton, Jamie Bell, Bryce Dallas Howard
Speelduur 2u01
Vanaf 29 mei in de bioscoop