Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

24.09.2019

Recensie Rambo: Last Blood

door Chris Craps

Voordat je Rambo: Last Blood bekijkt, vraag je je af of een bejaarde John Rambo – Sylvester Stallone is 73 ondertussen – nog genoeg power zal hebben om een heel leger af te maken. Een echt antwoord krijg je niet, want deze fivequel is geen echte Rambo-film, maar eerder een variant op Taken.

De film begint nogal vreemd, namelijk opvallend vreedzaam. Rambo geniet van zijn oude dag op de ranch van zijn vader. Hij kampt nog steeds met PTSS, maar houdt er er een surrogaatgezinnetje op na. Wanneer zijn pleegdochter echter naar Mexico trekt om haar biologische vader te ontmoeten, wordt het kind ontvoerd en moet Rambo ingrijpen.

Het duurt zeker 45 minuten voordat er een beetje actie passeert en het bloedbad waarop je zit te wachten, wordt in tien minuten afgehandeld.  Het had mooi geweest indien Stallone was teruggekeerd naar First Blood, een van de meest onderschatte actiefilms van de jaren tachtig. Helaas kozen de makers voor een risicoloze B-film met een Taken meets Death Wish-achtig script, Stallone als een opgepompte Charles Bronson en traumapsychologie van de Aldi.

Op zich kan een vlot vertelde hersenloze actiefilm best genietbaar zijn – het verdienstelijke verleden van eeuwige assistent-regisseur Adrian Grunberg (Apocalypto, Edge of Darkness, Man on Fire) deed daarop hopen – maar het is duidelijk dat de film kapot werd gemonteerd tot een prul van 89 minuten. Waarschijnlijk zagen Sly en co.  zelf al in dat de film niet werkte.

>>Klap

In zijn vijfde avontuur neemt een op zijn ranch teruggetrokken John Rambo bloedig wraak op de Mexicaanse bende die zijn pleegdochter ontvoerd heeft. Meer Taken dan Rambo.

Regie Adrian Grunberg
Cast Sylvester Stallone, Paz Vega, Adriana Barraza
Speelduur 1u29
Vanaf 25 september in de bioscoop

Lees meer over: