“Dogs never bite me. Just humans”, zei Marilyn Monroe ooit en vatte Dogman van de Italiaanse cineast Matteo Garrone (Gomorra, Reality) perfect samen. De honden in deze parel zijn ofwel tam, ofwel worden ze stevig aan de lijn gehouden. Het zijn juist mensen die bijten, zeker wanneer ze in het nauw worden gedreven.

Marcello (Marcello Fonte, die in Cannes welverdiend de prijs voor de beste acteur kreeg) is een puppy van een man. Een goedhartige hondencoiffeur die een rustig leven probeert te leiden, maar drugs verkoopt om de duiklessen van zijn dochter te bekostigen. Zo krijgt Marcello regelmatig Simoncine over de vloer. Deze ex-bokser heeft geen geweten en reageert altijd impulsief. Net zoals Faust komt Marcello zwaar in de problemen omdat hij een pact heeft gesloten met deze plaatselijke duivel.

Garrone laat in het midden wat dat pact nu juist inhoudt. Gelooft Marcello in een mogelijke vriendschap met Simoncine? Is hij vooral bang van dit losgeslagen beest? Wil hij met niemand ruzie maken? Heeft deze simpele ziel een persoonlijke erecode die kant noch wal raakt? De motivaties van Marcello zijn moeilijk te doorgronden, maar dat maakt hem in combinatie met zijn verschijning enorm fascinerend. Marcello is ietwat miezerig, maar door zijn smoel – een kruisbestuiving tussen Buster Keaton en Toto – en zijn enorme hondenliefde, vind je hem een schatje. Het is onmogelijk om niet voor hem te supporteren.

Heel ingenieus aan Dogman is hoe Garrone zijn intrigerende antiheld binnen een (modern) westerndecor plaatst, waar de angstige townspeople regelmatig samenkomen om te beslissen hoe ze hun problemen gaan oplossen. Zo krijgt de film iets mythisch, wat nog versterkt wordt door de Faustiaanse insteek.

SPOILER ALERT

Het eindresultaat is een indrukwekkende karakterstudie die gaandeweg transformeert in een wraakthriller over een razende puppy die denkt dat hij een pitbull kan temmen, of op zijn minst zijn verloren ziel kan recupereren. Maar zoals in zijn vorige films weigert Garrone het publiek een comfortabel einde. In tegenstelling tot meer heroïsche collega’s als Alan Ladd in Shane en Clint Eastwood in Pale Rider rijdt Marcello de zonsondergang niet tegemoet. Hij is misschien wel de ultieme antiheld.

>>Klap

Matteo Garrone (Gomorra) mixt Faust en Shane in deze moderne western over een hondencoiffeur die het aan de stok krijgt met zijn ‘vriend’, een gewelddadige ex-bokser. Marcello Fonte is ronduit briljant als Buster Keaton-achtige antiheld.

Regie Matteo Garrone
Cast Marcello Fonte, Edoardo Pesce, Adamo Dionisi
Speelduur 1u42
Vanaf 1 augustus in de bioscoop