Birthday Girl

Trine Dyrholm, een van de beste Europese actrices, weet altijd hoe ze onsympathieke personages enige menselijkheid kan meegeven. Dat is meer dan ooit het geval in Birthday Girl, een claustrofobisch drama van de Deense cineast Michael Noer (Papillon, Before the Frost).

Dryholm vertolkt Nanna, een gescheiden moeder die het niet breed heeft, een wrok koestert tegen haar ex en een moeilijke relatie heeft met haar dochter Cile. Voor haar achttiende verjaardag nodigt ze Cile en een vriendin uit op een cruise van Miami naar de Bahama’s, eigenlijk een drijvende discotheek waar de passagiers weinig meer doen dan comazuipen. Op de eerste avond wil Nanna de populaire moeder uithangen door de kinderen alcohol te geven. En dan loopt het fout…

Noer filmt de nachtmerrie die Nanna en Cile doorstaan als een hopeloos gevecht in wat het voorgeborchte van de hel lijkt, met crewleden die blindelings de kapitein en de reder gehoorzamen. Dyrholm eist de aandacht echter volledig op als een soms egocentrische moeder die wanneer het moet reageert als een wolvin. Niet alle wendingen in Birthday Girl zijn even geloofwaardig, maar de Deense topactrice doet je het overgrote deel slikken.

Regie Michael Noer
Cast Trine Dyrholm, Flora Ofelia Hoffmann Lindahl, Maja Ida Thiele
Speelduur 1u35
Vanaf 4 september in de bioscoop

Boneyard

De politiefilm Boneyard vertelt een gefictionaliseerde versie van de West Mesa-moorden in New Mexico vijftien jaar terug. Op een braakliggend terrein vond men toen een aantal lijken van jonge vrouwen, maar een echte doorbraak in het onderzoek kwam er nooit. Moeilijk om daar iets mee aan te vangen natuurlijk, vandaar dat de makers geprobeerd hebben om via twee personages, een detective (Brian Van Holt) en een profiler (Mel Gibson), de mogelijke pistes te illustreren.

Om het allemaal wat spannender te maken werd er ook een portie politiecorruptie bijgesleurd. Het scenario is dan ook een echt rommeltje geworden. Eigenlijk voel je al vanaf het begin dat Boneyard niet werkt. Gibson moet als bekendste naam het publiek naar de zalen lokken, maar hij heeft ontzettend weinig te doen. Misschien hadden de makers beter een documentaire gemaakt in plaats van een op sensatie beluste B-film die pretendeert dat hij bekommerd is over het lot van de vrouwelijke slachtoffers.

Regie Asif Akbar
Cast Brian Van Hort, Mel Gibson, 50 Cent
Speelduur 1u36
Vanaf 4 september in de bioscoop

Op 15 oktober beleeft Milano, het fictielangspeeldebuut van Christina Vandekerckhove, zijn wereldpremière op de rode loper van Film Fest Gent. De Gentse regisseur, bekend van haar bekroonde documentaire Rabot, maakt indruk met een intiem verhaal over de wankelende relatie tussen een alleenstaande vader en diens dove zoon.

Met Milano duikt Christina Vandekerckhove dieper in de verhalen die ook aan de basis lagen voor haar gelauwerde documentaire Rabot (2017). De Gentse regisseur volgde toen de laatste bewoners van drie sociale woontorens. Geïnspireerd door de moed van ouders die ondanks hun beperkte middelen hun kinderen op handen dragen, maakte ze met Milano haar fictiedebuut. Op 15 oktober, tijdens de 51ste editie van Film Fest Gent, beleeft de film zijn wereldpremière als deel van de sectie Gala & Specials.

Oproep tot mildheid

In Milano voedt Alain, gespeeld door Matteo Simoni, zijn dove zoon alleen op. Hij wil Milano een beter leven geven dan hij zelf ooit heeft gehad, maar ondanks de beste bedoelingen worden zijn onmacht en falen zichtbaar. De vader-zoonrelatie komt onder druk te staan wanneer Milano zijn biologische moeder wil ontmoeten. Vandekerckhoves fictiedebuut leest niet alleen als een oproep tot mildheid, maar toont ook de kracht van film om verhalen onder de aandacht te brengen die anders ongehoord blijven.

Dat geldt ook voor Vandekerckhoves vroegere werk. Nadat de Gentse regisseur afstudeerde aan het KASK met het ontroerende Home Video (2001), werkte ze enkele jaren als regisseur voor televisie en theater. Haar debuutfilm Rabot was meteen een schot in de roos. De warme blik waarmee ze de bewoners van de uiteenvallende Rabotwijk in beeld bracht, leverde haar de FFG North Sea Publieksprijs op en de Ensor voor Beste Documentaire. Met de bekroonde kortfilms Mia (2020) en Stella (2020) zette ze haar eerste stappen in de fictiefilm en volgde ze respectievelijk een thuisverpleegster op haar dagelijkse rondes en een gevangene die de verjaardag van zijn dochter vergeet.

Unieke samenwerking

Met Milano maakt Vandekerckhove niet alleen haar fictie langspeeldebuut, ze heeft ook een primeur in handen: het is de eerste Vlaamse langspeelfilm waarin een dove acteur de hoofdrol speelt en Vlaamse Gebarentaal prominent aanwezig is op het scherm. Met vertaalondersteuning door Visual Box – een Vlaams productiehuis gespecialiseerd in films en media voor, door en over dove mensen – begeleidde ze debuterend acteur Basil Wheatley, die in de huid kroop van het titelpersonage. De lessen uit deze unieke samenwerking werden gebundeld in een nieuwe handleiding, opgesteld met subsidies van de Vlaamse Minister van Cultuur, die als leidraad dient voor de inclusie van dove mensen in de filmindustrie en samenwerkingen tussen dove en horende filmmakers wil bevorderen.

Ook voor Matteo Simoni, die de rol vertolkt van alleenstaande vader, was het de eerste keer op een set waar Vlaamse gebarentaal een van de voertalen is. Na kaskrakers als Patser (2018), Zillion (2022) en Wil (2023) speelt hij in Milano een ingetogen en herkenbaar personage. Ook Alexia Depicker (Girl, Into the Night), Taeke Nicolaï (The Chapel) en Thibaud Dooms (Skunk) schaarden zich achter Vandekerckhoves fictiedebuut. Voor de montage kon de regisseur rekenen op Jan Van der Weken en voor de muziek op Stijn Ylode de Gezelle, die beiden ook meewerkten aan Rabot en Mia. De cinematografie was in handen van Frederic Van Zandycke, bekend van Het smelt (2023) en Ferry (2021).

Milano speelt vanaf 6 november in de zalen

Twee jaar na de lancering in Brussel breidt Cineville uit naar Vlaanderen. Vanaf 1 september sluiten de stadsbioscopen De Cinema, Cartoon’s en Lumière in Antwerpen, Lumière in Brugge en Lumière in Mechelen zich aan bij het Cineville-aanbod. Sphinx in Gent en Cinema ZED in Leuven volgen op 4 september.

De Cineville pass geeft een onbeperkte toegang tot het filmaanbod in onafhankelijke cinema’s in België. Vanaf € 18/maand (€ 21 voor 26-plussers) zijn alle nieuwe films maar ook premières, klassiekers, specials en filmfestivals in het aanbod inbegrepen. Vanaf september kan dit nu ook in Vlaanderen. Hiermee zet Cineville België zijn taak verder: onafhankelijke bioscopen voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk maken. Zeven onafhankelijk bioscopen in Vlaanderen, elk met hun eigenheid, unieke locatie en bevlogen filmkeuzes, sluiten zich bij Cineville aan nl. De Cinema, Cinema Cartoon’s, Cinema Lumière Antwerpen, Cinema Lumière Brugge, Sphinx in Gent, Cinema Zed in Leuven en Cinema Lumière Mechelen. 

Twee jaar na de lancering telt Cineville meer dan 8.200 abonnees en genereerde het meer dan 280.000 bezoekers in zijn partnerbioscopen in Brussel en Wallonië. Daarnaast werd voor de zomer van 2024 reeds de mijlpaal van 100.000 bezoeken door abonnees in de aangesloten bioscopen bereikt. Vanaf september zal de Cineville pass bruikbaar zijn in 21 Belgische bioscopen: 8 in Brussel, 7 in Vlaanderen en 6 in Wallonië. Cineville kijkt met veel vertrouwen uit naar de lancering en de samenwerking met zijn partnerbioscopen in Vlaanderen.www.cinevillepass.be

De Cineville-app nu ook beschikbaar in de App Store en Play Store. Via de app kunnen de Cineville abonnees de vertoningschema’s van de verschillende partnerbioscopen consulteren en hebben ze toegang tot de informatie over de releases.

Na de kortfilm ‘Baghdad Messi’ is nu ook de langspeelfilm op weg naar een officiële nominatie voor de Oscars in 2025. 

‘Baghdad Messi’ werd ingezonden door The Iraqi Film Department en werd opgenomen in de internationale preselectie van de Academy Awards, waarvan de uiteindelijke selectie op 17 januari bekend gemaakt zal worden. Eind dit jaar zullen vermoedelijk al ‘shortlists’ bekend gemaakt worden door de Academy waaruit duidelijk zal worden of ‘Baghdad Messi’ kans maakt op een officiële nominatie in de categorie ‘beste internationale film’.

Het meeslepende oorlogsdrama werd tot nu toe is geselecteerd voor 30 festivals, waaronder: het 25e Shanghai Film Festival, het 45e Cairo International Film Festival, het 63e Zlin Film Festival, het 42e Abitibi-Témiscamingue International Film Festival en het 43e Nederlands Film Festival. ‘Baghdad Messi’ kende zijn première op het Filmfestival van Oostende begin vorig jaar.

Regisseur Sahim Omar Kalifa is zeer trots op dit nieuws:

“Met dit nieuws ben ik ontzettend blij. Het zou fantastisch zijn om voor de 3e keer de shortlist van de Oscars te halen. Ik heb eerder de shortlist twee keer gehaald met mijn korte films ‘Bad Hunter’ en ‘Baghdad Messi’. Ik wilde de liefde voor voetbal in de film verwerken – en hoe die passie in een moeilijke situatie angst, gevaar en ellende kan afweren. Ook al heb ik niet exact hetzelfde meegemaakt als Hamoudi, toch ligt ‘Baghdad Messi’ me zeer nauw aan het hart.”

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Steven Tuffin (@waanzinema)

Na een verschrikkelijke tragedie keert de familie Deetz terug naar Winter River. Nog steeds geplaagd door de herinnering aan Beetlejuice, wordt Lydia’s leven overhoop gehaald wanneer haar rebelse tienerdochter Astrid per ongeluk een portaal naar het hiernamaals opent.

Terwijl chaos beide werelden dreigt te overspoelen, is het slechts een kwestie van tijd voordat iemand de naam Beetlejuice drie keer uitspreekt en deze ondeugende demoon terugkeert om voor opschudding te zorgen…

Op donderdag 5 september organiseert Vertigo met dank aan Warner Bros. een avant-première van Tim Burtons langverwachte sequel Beetlejuice Beetlejuice in White Cinema te Brussel. Wil jij erbij zijn? Dan heb je de volgende mogelijkheden: Wil jij erbij zijn? Dan heb je de volgende mogelijkheden:

• Klik hier, ga voor een VIP-abonnement en je bent zeker van een duoticket voor deze vertoning en nog vele andere!
• Of waag je kans en vul onderstaand formulier in en maak kans op een duoticket.

Vergeet ondertussen je enthousiasme niet te uiten op X, Instagram en/of Facebook met de hashtag #vertigo4life!

Opgepast: deelnemers die via niet-Vertigo-gerelateerde sites meedoen of die meer dan één keer het formulier invullen, komen niet in aanmerking. Onze privacy policy vind je hier. Ook mogen tickets absoluut niet doorverkocht worden en het doorgeven van tickets aan derden mag alleen na overleg met Vertigo.

In september valt Cinema Rex aan het Maria Hendrikaplein elke zondag te bezoeken. Het oude cinemagebouw staat voor ingrijpende verbouwingen maar eerst krijgt iedereen nog eens de kans om binnen te kijken. Intussen sloot Film Fest Gent met sogent een intentieovereenkomst om er een Huis van de Cinema te creëren.

Eind 2023 kocht stadsontwikkelingsbedrijf sogent het pand. Cinema Rex was ooit het mooiste bioscoopgebouw van de stad. Na de sluiting in 1985 raakte het pand in verval. Het gebouw werd eerst gebruikt als een casino en later als opslagruimte. Het gebouw aan het Maria Hendrikaplein, vlakbij het Gentse Sint-Pietersstation, wordt opgeknapt en ingericht als Huis van de Cinema. Daarvoor zal het pand lange tijd verbouwd worden.

Intussen sloten sogent en Film Fest Gent een intentieovereenkomst. Daarin bevestigt sogent de intentie om Cinema Rex een invulling te laten geven door Film Fest Gent. Het Huis van de Cinema moet een aanvulling zijn op het bestaande filmaanbod en moet ook kansen bieden voor andere Gentse filminitiatieven.

“Gent en film gaan hand in hand. Dat was al zo voordat film bestond, dankzij de wetenschappelijke inzichten van Jozef Plateau. En vandaag is dat nog altijd het geval, dankzij onder meer het jaarlijks filmfestival in onze stad. Film Fest Gent wil Cinema Rex inrichten als een heus Huis van de Cinema waar die traditie verder in kan groeien. We dromen ervan om de kale ruimte terug leven in te blazen. Een moderne Rex, op maat van de noden van de hedendaagse filmbeleving. Een vernieuwd concept waar het publiek het hele jaar door van filmcultuur kan genieten. Hoe dat concept er concreet uit gaat zien, moeten we vanaf nu onderzoeken.” – Marijke Vandebuerie, algemeen directeur Film Fest Gent

Het gebouw zal in september vijf zondagen (1, 8, 15, 22 en 29 september) gratis te bezoeken zijn telkens van 10 tot 17u. Film Fest Gent zorgt er voor een montage over het verleden, het heden en de toekomst van Cinema Rex. Om veiligheidsredenen zal enkel de benedenverdieping geopend zijn.

Oproep: verhalen over Cinema Rex

Wie een mooie herinnering heeft aan Cinema Rex kan op Open Monumentendag (zondag 8 september) tussen 13u en 17u zijn verhaal kwijt aan een filmploeg van Film Fest Gent. Zo kan het verleden van Cinema Rex nog levendiger gereconstrueerd worden. Wie die dag een anekdote of een verhaal wil komen vertellen, kan zich best vooraf aanmelden via filmfestgent.be/rex.

Er was enige commotie op zaterdag 3 februari 2024, toen op de slotdag van Filmfestival Oostende, tijdens het Gala van De Ensors, slechts enkele vrouwen en geen enkele actrice een award in ontvangst mochten nemen. Ook het bestuur van De Ensors was teleurgesteld in de uitkomst van de stemming onder de 2.200 leden van de Ensor Academie. Al snel doken bij zowel pers als publiek vragen op over de genderneutrale acteerprijzen die sinds 2021 van kracht zijn. Dit leidde tot een intern overleg en resulteerde uiteindelijk in een genuanceerde herziening van de stemprocedure die meer verantwoordelijkheid legt bij de professionals binnen hun eigen vakgebied.

Overleg met Acteursgilde
Tijdens een bijzondere bijeenkomst van de Acteursgilde, waar zowel gevestigde waarden als opkomend talent aan het woord kwamen, werd de jongste Ensoreditie besproken en geëvalueerd. De conclusie was helder: ondanks de zeer ongelukkige uitslag is er geen animo om de man-vrouw categorieën te herstellen. Er werd wel gepleit voor een aanpassing van het reglement, om meer gewicht te geven aan professionele stemmers binnen de vakgroep.

Voorzitter van De Acteursgilde, Michaël Pas: “Er is onder de acteurs in een open sfeer gepraat en geluisterd naar argumenten, twijfels en vragen. Vele pro’s en contra’s kwamen aan bod. Alles in overweging genomen, is er geen interesse om het oude systeem weer in te voeren. Er zijn wel bedenkingen bij het ‘the winner-take-all effect; er is een uitgesproken verlangen om als beroepsgroep meer gewicht te krijgen in de keuze van de winnaars binnen ons vakgebied. Op die vraag is er in overleg met het bestuur van De Ensors door een reglementswijziging een bevredigend antwoord gevonden.”

De conclusie van het overleg spoort met de analyse van het bestuur van De Ensors. In dit bestuur zitten vertegenwoordigers van Filmfestival Oostende, dat de licentie bezit, en telkens één bestuurder uit elke belangrijke vakorganisatie binnen de film- en televisiesector: de Acteursgilde, Belgian Screen Composers Guild, BEMontage, Flanders Doc (documentaire), SBC (camera), de Scenaristengilde, V.O.F.T.P. (producenten) en de Unie van Regisseurs.

Stemprocedure
De stemming van De Ensors verloopt in twee ronden, waaraan alle leden van de Ensor Academie kunnen deelnemen. De Academie bestaat uit professionals uit alle disciplines van het vak. In de eerste ronde krijgen de leden drie stemmen per categorie en selecteren ze  vijf genomineerden. In de tweede, beslissende ronde, waarbij ze slechts één stem hebben, kiezen de leden één winnaar uit die vijf genomineerden. 

Uit de analyse van de afgelopen drie edities blijkt dat er in de eerste ronde bij de acteerprestaties steeds een evenwicht is tussen mannen en vrouwen. In de tweede ronde gingen dit jaar enkel mannen met een acteerprijs aan de haal, net als twee jaar geleden. Het knelpunt zit dus in de finale stemming, waar je een neiging ziet naar the winner-take-all, wat wel vaker voorkomt bij awards in de muziek-, televisie- en filmwereld.

Om die reden besloot het bestuur van De Ensors om het reglement voor de tweede stemronde aan te passen. In de vakcategorieën mogen voortaan alleen collega’s uit hetzelfde vakgebied hun stem uitbrengen. Zo zullen bijvoorbeeld enkel de scenaristen de winnaar kunnen kiezen tussen de vijf genomineerden voor Beste Scenario. Er is vertrouwen dat er op die manier méér leden zullen stemmen vanuit een genuanceerde en vakkundige visie. Deze toegenomen verantwoordelijkheid moet resulteren in een rijker palet aan prijswinnaars. Voor de winnaars biedt een bekroning door collega’s uit het eigen vak bovendien extra waardering.

Voorzitter van De Ensors, Wim Vanseveren:  “Professionals kunnen als geen ander de kwaliteiten van hun collega’s beoordelen. Met deze wijziging leggen we nog meer de verantwoordelijkheid bij de leden van de Academie die een stem uitbrengen, wat het draagvlak van de uitslag en de betrokkenheid binnen de sector verder zal vergroten. Hierbij streven we niet alleen naar een gedegen genderbalans, maar ook naar diversiteit in andere aspecten zoals etniciteit of leeftijd.”

De eerste ronde blijft onveranderd. In de tweede ronde stemmen de vakgroepen over alle vakgebonden Ensors (Muziek, Geluid, Make-up, Kostuum, Art-Direction, DOP, Montage, Scenario Film, Scenario Fictie-Serie, Acteerprestatie in een Hoofdrol (Film), Acteerprestatie in een Hoofdrol (Fictie-Serie), Acteerprestatie in een Ondersteunende Rol (Film), Acteerprestatie in een Ondersteunende Rol (Fictie-Serie), Regie Film en Regie Fictie-Serie). De voltallige Ensor Academie blijft evenwel beslissen over de ‘best of the best’ prijzen, met name Kortfilm, Jeugdfictie, Animatie, Documentaire, Fictie-Serie en Film.

Signaalfunctie
De uitreiking van De Ensors is een indicator voor de verscheidenheid binnen de sector. Door terug te keren naar een systeem op basis van opsplitsing van gender, dreigen we een te mannelijk overwicht bij interessante rollen te maskeren. Hoewel er inmiddels een kentering zichtbaar is, met name in televisiereeksen die doorgaans sneller ontwikkelen dan films, blijven genderneutrale prijzen de sector stimuleren om na te denken over de impact van verhalen op gelijke kansen. Het opnieuw opsplitsen van prijzen op basis van gender zou deze problematiek opnieuw kunnen verdoezelen.

Conclusie
Het bestuur van De Ensors zal de stemprocedure ook in de toekomst kritisch evalueren. Dankzij de aanwezigheid van alle professionele audiovisuele organisaties in het bestuur kunnen veranderingen in het werkveld snel worden gesignaleerd en ingepast. De Ensors blijven zich inzetten voor een faire, representatieve huldiging van het talent binnen de Vlaamse film- en televisie-industrie, met als doel De Ensors even divers te maken als de interne werking inmiddels is geworden.

Blink Twice, het regiedebuut van de actrice Zoë Kravitz, lijkt aanvankelijk een nieuwe episode in de Knives Out-franchise, maar niets is minder waar. Het resultaat neigt een beetje in de richting van The Menu, inclusief bloederige horrorfinale.

Alles begint echter heel vredevol en eerder conflictloos. Serveerster Frida (Naomi Ackie in een rol die haar finaal op de kaart zal zetten) is heimelijk verliefd op technologiemagnaat Slater King (Channing Tatum in een heel andere rol dan we van hem gewoon zijn). Ze lijkt zich niets aan te trekken van de beschuldigingen rond zijn persoon en de al dan niet geveinsde oprechtheid van zijn verontschuldigingen. Hij heeft spijt, is naar een therapeut (Kyle MacLachlan) gestapt en daarmee is de kous af.

De droom van Frida wordt werkelijkheid wanneer ze een party crasht en oog in oog komt te staan met Slater. Het klikt en de miljardair nodigt Frida en haar kamergenoot Jess uit om hem en zijn crew te vergezellen naar zijn privé-eiland. Ze accepteert de uitnodiging gretig. Op het idyllische landgoed krijgt ze de mooiste chalet ter beschikking en begint wild te feesten. De hemel op aarde, denkt Frida.  Toch lijkt er iets niet pluis, alleen kan ze niet duiden wat.

Na de eerste act is Blink Twice wat slordiger gemonteerd. Ergens logisch met de alcohol en drugs die overvloedig vloeien, maar na een tijdje begint het toch te storen. Totdat je begrijpt waarom Kravitz die partyroes zo heeft gefilmd. Hetzelfde geldt voor de lange aanloop: je merkt pas achteraf dat alle details en banaliteiten van belang waren.

Kravitz, een zelfverklaarde cinefiel, bewijst met haar regiedebuut dat Jordan Peel een stevige concurrent heeft. Deze sociale satire/horrorprent/gotische romance is zeker geen subtiel meesterwerk, maar binnen de MeToo-cinema zeker een van de betere titels, plus een degelijke genrefilm met hier en daar zwarte humor.

>>Klap

Actrice Zoë Kravitz maakt haar regiedebuut met een sudderende horrorfilm over een serveerster (Naomi Ackie) die een uitnodiging krijgt om te feesten op het privé-eiland van een Elon Musk-achtige tycoon (Channing Tatum). Een must voor wie Get Out, Us, Antebellum en The Menu het einde vond.

Regie Zoë Kravitz
Cast Naomi Ackie, Channing Tatum, Christian Slater
Speelduur 1u42
Vanaf 21 augustus in de bioscoop