Harmony Korine een arthouse-icoon noemen, is een understatement van jewelste. Het skaterdrama Kids waarvoor hij het scenario schreef, groeide uit tot een van de invloedrijkste indiefilms van de jaren negentig. Zijn regiedebuut Gummo geniet een cultstatus om u tegen te zeggen. En in zijn vorige film, Spring Breakers, liet hij mainstreamacteurs als James Franco, Selena Gomez en Vanessa Hudgens motherfucking crazy dingen doen.

Ook zijn nieuwste worp, The Beach Bum, is totaal van de pot gerukt. In de stonerkomedie speelt een haast onherkenbare Matthew McConaughey de dichter Moondog. Die doet alsof hij in het zwoele Florida aan zijn volgende boek bezig is, maar eigenlijk maakt hij het geld van zijn steenrijke echtgenote (Isla Fisher) op aan drank en weed. Wanneer zij sterft in een verkeersongeval, krijgt Moondog te horen dat hij zijn deel van de erfenis pas krijgt als hij zijn boek heeft afgewerkt.

‘Het klinkt misschien raar, maar weed is nooit echt mijn ding geweest’, antwoord Korine op de vraag of The Beach Bum zijn persoonlijke ode aan marihuana is. ‘Ik gebruik trouwens al jaren geen drugs meer. Ik ga vissen, eet fastfood en drink frisdrank. That’s about it. Ik ben gewoon altijd al een fan geweest van het stonergenre. Ik ken alle films van Cheech en Chong vanbuiten. Het leek me een leuke uitdaging om weed logic weer te geven: je wordt stoned, gaat een bepaalde richting uit, de buzz verdwijnt waardoor je je route aanpast, je wordt opnieuw stoned, enzovoort.’

Naast weed spelen ook je locaties, namelijk Key West en Miami, een cruciale rol.

HARMONY KORINE: ‘The Beach Bum was er nooit gekomen zonder mijn liefde voor Florida. Ik hou oprecht van de mensen die hier wonen en wilde een ode brengen aan hun manier van leven. Er bestaan weinig mooiere dingen dan de wijze waarop zij de vergetelheid achternazitten.’

Hoe ben je zelf eigenlijk in Florida beland, een staat die toch vooral bekendstaat als een uit de hand gelopen rusthuis?

‘Jaren terug kon ik hier voor een prikje een huis op de kop tikken. Aanvankelijk gebruikte ik het enkel als ik moest schrijven, maar het beviel me hier zo hard dat ik besliste te verhuizen. Eerst ging het me om de hagedissen. (lacht)Dat klinkt misschien raar, maar ik vind dat enorm fascinerende beesten. Als mijn hond voor de zoveelste keer zonder succes een exemplaar achternazit, krijg ik nog steeds de slappe lach. Mettertijd groeide rondhangen in Key West echter uit tot een van mijn favoriete bezigheden. In die stad leeft een groot gedeelte van de bevolking op woonboten. Men praat honderduit over politiek, er worden joints gerookt en bier gedronken… Het is een volkje met een totaal gebrek aan ambitie, wat mij het perfecte uitgangspunt voor een komedie leek.’

Over politiek praten lijkt dezer dagen om problemen vragen.

‘Ook al botsen hun meningen, uiteindelijk wil iedereen vooral stoned worden. Op dat vlak zijn drugs supercool: ze brengen werkelijk iedereen samen.’ (lacht)

Je hoofdpersonage Moondog waggelt van het ene avontuur naar het andere, wat de indruk wekt dat er heel wat geïmproviseerd werd tijdens de shoot. Was dat ook echt het geval?

‘Je kunt het vergelijken met muziek maken met de beste muzikanten: het scenario diende als basis, maar de cast was zo getalenteerd dat hun improvisaties datgene wat op papier stond vaak overstegen. Ik stond vaak met open mond te kijken naar de magie die zich voor mijn ogen voltrok.’

LEES HIER HET TWEEDE DEEL VAN HET INTERVIEW.