Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

01.03.2022

Drive My Car: Onvervalste arthouse die eindeloos fascineert (recensie)

door Chris Craps

Het is bijna niet te vatten dat een Japanse literatuurverfilming met een speelduur van drie uur en lange praatscènes zoveel succes oogst. Drive My Car slaagt er echter wonderwel in om het publiek op sleeptouw te nemen en bijna te hypnotiseren. Het verhaal is immers niet zo heel complex en de personages leer je door die lange duur heel goed kennen.

Scenarist-regisseur Ryusuke Hamaguchi haalde de centrale verhaallijn uit het gelijknamige kortverhaal uit Men Without Women, een bundel van de bejubelde schrijver Haruki Murakami, en vulde die aan met elementen uit andere verhalen in dat boek. Drive My Car begint met een ongewone intro van een half uur – wat deels de lange speelduur verklaart – waarna het echte verhaal uit de startblokken schiet. Acteur-regisseur Kafuku trekt naar Hiroshima om er een meertalige versie van Aton Tsjechovs Oom Vanja op de planken te brengen. Omdat hij lijdt aan een oogziekte, eist de productie dat hij een chauffeur inhuurt om zijn rode Saab te besturen. Tijdens de vele, lange ritten leert Kafuku de jonge vrouw Misaki zeer goed kennen en vice versa.

Drive My Car zit vol geweldige vondsten die vooral ontstaan zijn uit de herwerking van Murakami’s basisideeën. Zo repeteert Kafuku zijn teksten voor Oom Vanja met cassettes waarop zijn overleden vrouw de dialogen heeft ingesproken. Daardoor lijkt het alsof de regisseur een conversatie voert met het hiernamaals. Door het feit dat Misaki dat ‘gesprek’ ook hoort, komt er een extra dimensie bij. Minstens zo fascinerend is de toevoeging van gebarentaal aan de opvoering van Oom Vanja.

Het verhaal kabbelt drie uur lang , maar er gebeurt opvallend veel – soms buiten beeld. Hamaguchi is echter sterk gefocust op zijn hoofdpersonage, van wie hij stap voor stap de innerlijke roerselen reveleert. Parallel daarmee onthult hij ook meer over de nevenpersonages, en dan vooral de ietwat mysterieuze Misaki. Op het einde heb je dan ook een diep inzicht in wat Kafuku en zijn zielsgenoot drijft. Dat verklaart min of meer waarom een onvervalste arthousefilm als Drive My Car zo fascineert.

Drive My Car is ongetwijfeld een van de toppers van 2022 en echte cinefielen mogen deze parel absoluut niet missen. Nu maar hopen dat Hamaguchi enkele van die Oscars (Beste Film, Beste Regisseur, Beste Bewerkte Scenario en Beste Internationale Film) wegkaapt. Hij verdient het.

>>Klap 

De Japanse regisseur Ryusuke Hamaguchi weefde enkele verhalen van de populaire auteur Haruki Murakami tot een intimistisch epos over een regisseur met schuldgevoelens, die een zielsgenoot vindt in zijn vrouwelijke chauffeur. Een must voor al wie Norwegian Wood en Burning geweldig vond.

Regie Ryusuke Hamaguchi
Cast Hidetoshi Nishijima,Tōko Miura, Masaki Okada
Speelduur 2u59
Vanaf 2 maart in de bioscoop