Het idee achter Star Wars-spin-off Rogue One was simpel: een prequel van A New Hope waarin we te zien krijgen hoe de Rebellen de plannen voor de Death Star bemachtigden. Dat idee zorgde echter al snel voor de nodige kopzorgen: er zouden immers acteurs uit A New Hope (1977) moeten terugkeren die ondertussen een stuk ouder of overleden zijn. Het probleem werd op twee manieren opgelost: bepaalde rollen werden door andere acteurs gespeeld en sommige personages werden met digitale effecten opnieuw tot leven gebracht.

Een voorbeeld van die tweede optie was Peter Cushing die bijna 40 jaar terug slechterik Grand Moff Tarkin speelde. De acteur overleed in 1994 en het feit dat hij via cgi opnieuw over het scherm wandelt, stootte op het nodige protest. Coproducent Kiri Hart verdedigt echter de keuze: “Als Tarkin niet opdook in de film, hadden we dat moeten uitleggen. Vandaar dat we het uiterlijk van een andere acteur transformeerden via digitale technologie.” Tarkin wordt in Rogue One gespeeld door Guy Henry die een motion capture-helm droeg. Nadien werd zijn gezicht digitaal vervangen.

Ook John Knoll, tovenaar van dienst bij effectenstudio Industrial Light & Magic en bedenker van het Rogue One-uitgangspunt, vond dit de beste keuze. “Voor deze film was het de meest logische oplossing. Tarkin is namelijk cruciaal in dit verhaal.” Knoll benadrukt echter dat de techniek niet zomaar te pas en te onpas ingezet zal worden.

Bron: The New York Times