Een zeer plaatselijk verhaal vertellen en toch universeel blijven: dat is vaak de kracht van kleine films. Dit drama van de IJslandse regisseur Grímur Hákonarson geldt als een briljant voorbeeld. Het verhaal van twee broers, die ieder een bescheiden schapenranch leiden, lijkt aan de oppervlakte ongelofelijk banaal en toch heeft het bijna iets mythisch. Want je het relaas gemakkelijk kunnen omschrijven als de optimistische of tragikomische versie van het Bijbelverhaal Kaïn en Abel.

Na het bekijken van de prent ga je een schaap vast en zeker met meer respect benaderen. Het dier fungeert hier als het symbool van het land. Schapen waren essentieel voor het overleven van de IJslanders tijdens barre tijden, die intussen wel voorbij zijn, maar voor Hákonarson blijft het beest een wezen dat nog steeds verbonden is met de ziel van de plaatselijke bewoners. Het doet niet enkel dienst als broodwinning, maar ook als huisdier, huisgenoot – het is geen toeval dat er weinig vrouwen in Rams rondlopen – en als katalysator van een uitgedoofde liefde. Die liefde was er ooit tussen de broers Gummi en Kiddi, maar een vaag omschreven incident leidde tot een relatie waarbij ze nog slechts converseren via een herdershond. Wanneer een schaap de schraapziekte krijgt, flakkert de ruzie tussen de broers weer op.

Het klinkt allemaal wat bizar, maar Hákonarson vertelt zijn authentiek aandoend en uitstekend gestructureerd verhaal zonder veel pretentie, met een grote gave voor landschapsfotografie en vooral met veel droge humor. Het strafste aan Rams is dat je als kijker heel begaan bent met de twee nukkige broers die er nogal ongewassen en verwilderd uitzien. De regisseur probeert ook nooit sympathie voor de twee af te dwingen. Hij laat zijn introverte personages doen wat ze moeten doen. Maar in de finale geeft hij hen wel de gelegenheid om emotioneel open te bloeien, waardoor een verhaal over de ondergang van een (schapen)cultuur er één over de triomf van broederliefde wordt.

In Cannes was Rams een van de grote verrassingen. Ook binnen het globale aanbod van Scandinavische films in 2015 geldt de film als een van de toppers. Zien, dus!

>>KLAP

Eggs van Bent Hamer is niet zo veraf in dit uitstekend geschreven en geregisseerd IJslands boerendrama vol kurkdroge humor, over twee botsende broers die elkaar vinden wanneer een van hun schapen doodziek wordt.

Regie Grímur Hákonarson
Cast Sigurður Sigurjónsson, Theodór Júlíusson, Sveinn Ólafur Gunnarsson
Speelduur 1u33
Vanaf 9 december in de bioscoop

@ChrisCraps