De Iers-Amerikaanse Hollywoodlegende Maureen O’Hara is overleden op 95-jarige leeftijd. Ze schitterde in klassiekers als The Quiet Man, Miracle on 34th Street en Rio Grande. De actrice met vuurrode haren en gifgroene ogen werkte verschillende keren samen met westernicoon John Wayne en de legendarische regisseur John Ford. Ze ontving nooit een Oscarnominatie, maar ze kreeg eind vorig jaar wel een beeldje voor haar hele carrière.

Ze werd geboren op 17 augustus 1920 als Maureen FitzSimons nabij Dublin. Als tiener genoot ze een toneelopleiding. Omdat haar vader niet geloofde in haar acteerdroom moest ze een opleiding volgen als typiste en boekhoudster. Toch bleef ze geloven in haar ambities als artieste en werd ze na enkele succesvolle lokale acteerprestaties uitgenodigd voor een screentest in London. Daar werd ze opgemerkt door de bekende acteur Charles Laughton. Die stelde haar voor aan niemand minder dan Alfred Hitchcock, waarna de Ierse schone haar eerste grote filmrol scoorde.

Jamaica Inn (1939) van Alfred Hitchcock

O’Hara had deze toprol vooral te danken aan haar indrukwekkende kijkers, die Laughton maar niet kon vergeten. Hij drong de actrice dan ook op aan Hitchcock, die uiteindelijk toestemde om de talentrijke dame te casten. In de film speelt ze een jonge vrouw die in een oord belandt waar een bende die schepen doet stranden en plundert de plak zwaait. Met deze prent bewees ze onmiddellijk dat ze zich goed in haar vel voelde als een personage dat niet terugdeinst voor enkele ruwe kerels.

https://www.youtube.com/watch?v=RiTr_00uU2Q

 

The Hunchback of Notre Dame (1939) van William Dieterle

Charles Laughton was opnieuw onder de indruk van O’Hara na Jamaica Inn waardoor hij haar meenam naar Hollywood om samen met hem in een adaptatie van The Hunchback of the Notre Dame te spelen. Ze kroop in de huid van Esmeralda, een jonge zigeuner die in de befaamde Parijse kerk uit de titel belandt en kennis maakt met de schuchtere klokkenluider Quasimodo. Eens je de film bekijkt, wordt het onmiddellijk duidelijk dat ze de perfecte dame was om het personage van Victor Hugo neer te zetten.

 

How Green Was My Valley (1941) van John Ford

Laughton verkocht het contract van O’Hara aan RKO, waardoor ze in een resem weinig memorabele films opdook. Daar kwam verandering in toen westernmeester John Ford haar strikte voor het Welshe epos How Green Was My Valley. De film volgt een familie die nabij een mijn woont. O’Hara geeft gestalte aan een van de zussen, die haar moeder bijstaat in het huishouden, terwijl de mannen onder de grond kruipen om hun brood te verdienen. De film veroverde onder andere Oscars voor Beste Film, Beste Regisseur en Beste Camerawerk.

https://www.youtube.com/watch?v=T7CV9SZovfU

 

Miracle on 34th Street (1947) van George Seaton

Een kerstklassieker avant la lettre waarin O’Hara mogelijk haar populairste rol vertolkt. Je kan ze aan het werk zien als de moeder van een piepjonge Natalie Wood die overtuigd is dat de kerstman uit het plaatselijke winkelcentrum de echte is. De Ierse actrice draagt enkel maar bij aan de onmeetbare charme van deze film.

 

Rio Grande (1950) van John Ford

De chemie tussen John Wayne en O’Hara bereikte soms haast mythische proporties. Het feit dat ze stoer, lang, sterk en niet op haar mondje gevallen was, maakte van de roodharige diva naar eigen zeggen een goede match voor de stoere acteur. Ze zouden nog vijfmaal samenwerken.

https://www.youtube.com/watch?v=QaVo0Rw7-30

 

The Quiet Man (1952) van John Ford

Zonder twijfel de memorabelste film met O’Hara en Wayne in de hoofdrollen. De twee zijn perfect als een duo tortelduifjes die elkaar het hof maken tegen de achtergrond van groene, Ierse heuvels en landschappen. Haar verschijning in kleur leverde haar de bijnaam Queen of Technicolor op.

 

The Parent Trap (1961) van David Swift

Klassieke Disneyprent waarin O’Hara de moeder speelt van tweelingzusjes die proberen om hun gescheiden ouders terug bij elkaar te brengen.

https://www.youtube.com/watch?v=Sr1YtOuwNLY

 

Tijdens de jaren zestig zou ze nog te zien zijn naast bekende koppen als James Stewart en Henry Fonda. Vanaf 1973 dook ze achttien jaar lang niet meer op in films. In 1991 maakte ze een comeback in de komedie Only the Lonely. Haar laatste rol vertolkte ze in 2000 in de tv-film The Last Dance.

Ze trouwde drie keer tijdens haar leven en zette één kind op de wereld.

@TheJimeister