Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

18.03.2015

Amour fou

door Ruben Nollet

“Ik wil beschrijven wat ons bang maakt, maar waar we ook naar verlangen”, oppert de gereputeerde Duitse schrijver Heinrich von Kleist in dit waargebeurde drama. De man was dan ook geen pleziermaker met wie je hele avonden lang aan de toog wou hangen. Von Kleist droop tot aan zijn zelf gekozen dood van de onvervulde Sehnsucht. Je zou natuurlijk voor minder als je als gevoelige ziel moest overleven in de bedrukkende burgermaatschappij die Pruisen aan het begin van de 19e eeuw was.

Daarmee veegde von Kleist echter handig onder het tapijt dat veel andere mensen er een stuk erger aan toe waren dan hij. Mensen die niet tot de burgerklasse behoorden, bijvoorbeeld. En ook de helft van de bevolking die het ongeluk had om als lid van het vrouwelijk geslacht op de wereld te komen. Ook als ze met een gouden lepeltje in de mond geboren werden, moesten vrouwen hun ambities beperken tot piano spelen, liedjes zingen en gasten ontvangen. En bij gelegenheid voor nageslacht zorgen, dat spreekt vanzelf.

In die context is het normaal dat scenariste-regisseuse Jessica Hausner de nodige vraagtekens plaatst bij de aangenomen feiten rond de dood van Henriette Vogel, een burgerdame die von Kleist op zijn pad ontmoet en de tweede hoofdfiguur uit de film. Zonder al te veel te verklappen, stelt Hausner dat de schrijver in wezen schaamteloos misbruik maakte van haar onwetendheid om zijn eigen perverse lusten bot te vieren. En die situatie lijkt dan weer verdacht veel op wat von Kleist beschrijft in zijn Die Marquise von O…, een verhaal dat Vogels verbeelding geprikkeld had.

Die ironische toetsen zorgen nu en dan voor een welkome stroomstoot. Hausner wil met haar Kammerspiel een sfeer van wurgende sociale druk creëren, maar je hebt meer het gevoel dat ze vooral een bedompte geur opwekt door zelden een raam open te zetten.

>>KLAP

Een Duits kostuumdrama met personages waar je moeilijk gevoelloos voor blijft. Hun emoties worden in het kader van de contemporaine sociale betamelijkheid echter vakkundig onderdrukt. Denk Ulrich Seidl zonder diens grensoverschrijdende humor.

Regie Jessica Hausner
Cast Birte Schnoeink, Christian Friedel, Stephan Grossmann
Speelduur 1u36
Vanaf 18 maart in de bioscoop

@RubenNollet