Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

26.09.2023

Wil: Tim Mielants bewerkt Jeroen Olyslaegers’ WO II-bestseller tot broeierige genremix (recensie)

door Chris Craps

Collaboratie en verzet: het blijft een controversieel onderwerp in ons land. Je kunt je afvragen waarom er zo weinig films, genre Lacombe, Lucien van Louis Malle, in België werden gemaakt. Maar nu is er Wil van Tim Mielants (De Patrick), gebaseerd op de gelijknamige roman van Jeroen Olyslaegers, die een duik neemt in het weinig frisse verleden van Antwerpen tijdens WO II.

Mielants heeft het boek helemaal naar zijn hand gezet, wat een goede zaak is. Al te letterlijke verfilmingen zijn vaak steriel en saai. Tegelijk heeft de regisseur er een brede genrefilm van gemaakt en blijft de literaire basis herkenbaar.

Wilfried aka Wil (Stef Aerts) en Lode (Matteo Simoni) zijn jonge hulpagenten bij de Antwerpse politie. Ze moeten de Duitse bezetter bijstaan bij het oppakken van Joden. Aanvankelijk wordt hun aangeraden om enkel waar te nemen. Een incident zorgt er echter voor dat er een zwaard van Damocles boven de hoofden van de twee jongelui hangt. Ze lijken te kiezen voor het verzet, maar Wil laat zich ook meeslepen door Nijdig Baardje (Dirk Roofthooft), een onvervalste fascist en antisemiet. Kan Wil wel een keuze maken?

In tegenstelling tot de roman gaat de film heftig van start, bijna als een film noir in oorlogstijd. Wat volgt is een broeierige en claustrofobische thriller, waarbij je constant vreest dat iemand zijn mond voorbij zal praten of domme dingen zal doen. Hoe verder het verhaal vordert, hoe groter de risico’s worden. Ook begin je je meer en meer af te vragen of je alle puzzelstukken wel in handen hebt gekregen en of Mielants er sommige bewust heeft weggelaten.

Mielants, geschraagd door zijn ervaring met series zoals Peaky Blinders en The Responder, toont hier samen met de fantastische cameraman Robrecht Heyvaert (Bad Boys For Life, Torpedo) dat je een eerder intimistisch literair werk kunt vertalen in een spannende genremix (oorlogsverhaal, romance, film noir, coming of age). Af en toe voelt de vertelling overhaast aan, een gevolg van de uitgepuurde montage. Er werd duidelijk flink gesnoeid. Zo voel je dat enkele nevenplots geen resolutie kennen. Je blijft echter tot op het laatste moment ademloos kijken door de vaart, de uitgekiende look en je fascinatie voor Wils geflirt met de nazi’s en collaborateurs.

En dan komt de eindgeneriek en heb je zin om meteen een tweede keer te kijken.

>>Klap

De Patrick– en Peaky Blinders-regisseur Tim Mielants brouwt een eigenzinnige filmadaptatie van de gelijknamige roman van Jeroen Olyslaegers over een Antwerpse hulpagent die schippert tussen collaboratie en verzet. Een oorlogsfilm met thrillerelementen in het verlengde van Lacombe, Lucien, L’armée des ombres en Come and See.

Regie Tim Mielants
Cast Stef Aerts, Matteo Simoni, Annelore Crollet
Speelduur 1u50
Vanaf 27 september in de bioscoop