Hoe zou de pitch van Spider-Man geklonken hebben? Heel simpel: een jongeman wordt gebeten door een spin en krijgt zelf spinachtige krachten. Maar de pitch van Eternals? Er is een groep van onsterfelijke mensachtigen van een andere planeet… En die moeten in opdracht van een soort opperwezen de aardbewoners beschermen tegen monsters… En die…  Zo kun je nog een paar regels doorgaan zonder to the point te komen. Ziezo: het grootste probleem van de meest geanticipeerde Marvel-film van het jaar is onthuld.

Om Eternals te situeren weet je niet waar je moet beginnen. Het verhaal start met een scroll à la Star Wars, want er moet wat uitleg verschaft worden over de herkomst van de superheldenformatie. Dan volgt een actiescène, maar daarna krijg je nog wat informatie. Je hoopt dat je het dan wel gehad hebt, maar nee: halverwege de film moet er nog wat meer verteld worden. En om alles nog duidelijker te maken doen de makers een beroep op flashbacks. Moest een superheldenfilm niet vooral eenvoudig qua vertelling zijn? Het scenario van The Dark Knight bijvoorbeeld is heel rechtlijnig, maar zit vol complexe dilemma’s. Het enige interessante dilemma in Eternals is dat van een bepaalde slechterik.

Eternals is zo gulzig in alles dat hij begint te irriteren. Zo zijn er meer hoofdpersonages dan spelers op een voetbalveld. Centraal staat Sersi (Gemma Chan), maar haar supercollega’s hebben ook allemaal een spanningsboog en regisseuse Chloé Zhao behandelt die een voor een, terwijl ze tegelijk het overkoepelende verhaal in het oog probeert te houden. Echt interessant zijn al die personages trouwens niet, want hoewel ze oppervlakkige afleidingen van mythologische figuren zijn zoals Ikarus, Enyo, Dyonos, Zeus en Hades, lijken ze vooral op Aldi-versies van DC-superhelden. Ikaris (Richard Madden) is Superman zonder cape, Thena (Angelina Jolie) Wonder Woman in een harnas, Makkari (Lauren Ridloff) een vrouwelijke The Flash en Sersi Aquawoman met meer talenten.

Omdat Zhao al haar personages een beetje aandacht wil schenken, heeft ze natuurlijk veel tijd nodig. Maar 156 lange minuten vol flashbacks? Ze neemt de materie bovendien bitter ernstig, met als enige echte comic relief Kumail Nanjiani. Die gedraagt zich echter als een Bollywoodster – wat hij ook speelt – maar dan wel eentje die op de verkeerde set is beland. Misschien toch nog eens benadrukken dat Zhao, de cineaste van Nomadland, de film regisseerde, want als je dat niet zou weten, zou je dat nooit beseffen. Zo onpersoonlijk is haar regie. Zhao dacht misschien dat ze het superheldengenre kon vernieuwen, maar het enige wat ze gedaan heeft, is haar ziel aan de (Marvel-)duivel verkopen en alles langer en meer opgeblazen maken.

Toch nog een positieve noot: Eternals is minder vervelend dan bijvoorbeeld Justice League, Suicide Squad en Black Panther, minder rampzalig dan Batman & Robin, Catwoman en minder idioot dan Green Lantern. Maar of dat echt oplucht?

>>Klap 

Chloé Zhao stort zich op het superheldengenre met dit epos over onsterfelijke wezens die de mensheid moeten beschermen tegen demonen. Een mythologische variant op Justice League.

Regie Chloé Zhao
Cast Gemma Chan, Salma Hayek, Angelina Jolie
Speelduur 2u36
Vanaf 3 november in de bioscoop