Matthias Schoenaerts heeft in een uitgebreid interview in De Standaard onthuld dat hij voor de derde maal in zee gaat met zijn Far From the Madding Crowd– en Kursk-regisseur Thomas Vinterberg.

Het nieuwe project gaat over drie broers, waarvan Schoenaerts er één zal vertolken. De overige twee hoofdrollen worden ingevuld door Joaquin Phoenix en Mads Mikkelsen.

Verder sloeg Schoenaerts onlangs opnieuw de handen in elkaar met zijn A Hidden Life-regisseur Terrence Malick voor het Jezus-verhaal The Last Planet, waarin hij Petrus vertolkt.

Volgens Schoenaerts filmt Malick zoals kunstenaar Jackson Pollock schilderde. “Er zit een intentie in, maar je weet niet hoe het op het doek landt,” zegt hij. “Hij zoekt voortdurend het accident op. Zeer verwarrend, maar ik heb het omarmd. Normaal ligt alles vast in film, maar hij laat de wind door zijn plannen waaien. Zo moedig.”

Hoewel hij soms niet begrijpt wat Malick met zijn films wil zeggen, heeft Schoenaerts heel veel bewondering voor de regisseur: “Wars van modes blijft hij graven in thema’s die hem al heel zijn ­leven bezighouden: wat is vriendschap, wat is liefde, wat is het ­einde en het begin van ons bestaan? Hij weet dat we de antwoorden nooit zullen kennen, maar hij probeert dichterbij te komen.”

De shoot van The Last Planet vond plaats in Turkije en waren voor Schoenaerts een zijn collega’s een slopende ervaring. “Je moet je genereus aan Malick overgeven,” zegt de acteur. “Het gaat hem om authenticiteit en energie van blikken en handelingen. Zodra hij voelt dat je vooraf al wist wat je zou doen, verliest hij alle inte­resse. Maar als er iets gebeurt in het moment, is hij opeens één en al oor.”

Ten slotte onthult Schoenaerts dat hij ook graag eens zou samenwerken met Andrea Arnold, Yorgos Lanthimos en David Lynch. Die laatste is echter niet bijzonder actief. “Cinema in de VS is geen klimaat meer voor artiesten en poëten,” zegt Schoenaerts. Mijn agent weet dat als Lynch ooit weer een film draait, hij mij op diens radar moet proberen te krijgen.”

“Maar ik ben misschien wat te lui, of te naïef,” vervolgt hij. “Ik denk te makkelijk: als die mens met mij wil werken, zal die mij wel vinden. Enkele bevriende acteurs maken jaarlijks een lijst van interessante namen, en laten ontmoetingen organiseren. Misschien moet ik dat ook doen.”

Bron: De Standaard