03.09.2019
Recensie Les hirondelles de Kaboul
De mogelijkheden van de animatiefilm zijn enorm, maar vaak blijft dat soort cinema gegijzeld door een kinderpubliek. Daar komt steeds vaker verandering in, al valt er nog een lange weg af te leggen. Een film zoals Les hirondelles de Kaboul van actrice-cineaste-scenariste Zabou Breitman en animator-grafisch ontwerpster Eléa Gobbé-Mévellec is alvast een flinke stap in de goede richting. De in Cannes bejubelde 2D-animatiefilm in aquarelstijl mikt niet alleen op een volwassen publiek, maar toont ook dat je met een mix van potloodlijnen, waterverf en kleuren de essentie van een literair werk kunt vatten.
In deze adaptatie van de gelijknamige bestseller van de Algerijnse auteur Yasmina Khadra kruisen een jonger en een ouder koppel in Kaboel elkaars pad. Beide koppels hebben het moeilijk onder het fundamentalistische bewind van de Taliban, maar het zijn vooral de vrouwen die afzien. De jonge Moshen kan nog vrij rondlopen, al was het maar om getuige te zijn van stenigingen, zijn geliefde Zunaira vindt enkel vrijheid in haar huisje, waar ze zonder boerka kan dansen op muziek. De spanning tussen Moshen, die neigt naar aanvaarding, en Zunaira, die haar vrijheidsdrang niet kan intomen, loopt echter hoog op. Een incident zorgt ervoor dat ze in contact komen met de oudere gevangenenbewaker Atiq en zijn terminaal zieke vrouw Mussarat. Al snel wordt duidelijk dat de twee koppels spiegelbeelden van elkaar zijn. Moshen en Atiq voelen zich verloren omdat ze hun vrouwen geen beter leven kunnen schenken en Zunaira en Mussarat voelen zich extreem geïsoleerd door hun situatie.
Dat de film door vrouwen werd gemaakt, is zeker een pluspunt. Hoewel het bronmateriaal ontsproten is uit het brein van een man, voel je in een aantal scènes een gevoeligheid en een inlevingsvermogen die eigen zijn aan de vrouwelijke perceptie. Het was een slimme zet van de (mannelijke) producenten om op vlak van de regie en het scenario vrouwen het laatste woord te geven. Een film over de vrouwelijke ontvoogdingsstrijd onder mannelijke terreur smeekt nu eenmaal om een grote vrouwelijke inbreng.
Les hirondelles de Kaboul biedt niet alleen een heel sterk verhaal met mythische allures en boeiende personages, maar is ook een esthetisch festijn. Door de knappe aquarelstijl krijgt de film iets dromerigs en nostalgisch, en blijven de gruweldaden van de fundamentalisten minder lang hangen. In de slotmomenten zorgen optimisme en vrijheidsdrang immers voor een enorme morele overwinning in de donkerste der tijden. Mooier kan een tragedie niet eindigen.
>>Klap
Zabou Breitman en Eléa Gobbé-Mévellec vertalen de gelijknamige bestseller van de Algerijnse auteur Yasmina Khadra over het verstrengelde lot van twee koppels in het door de Taliban geterroriseerde Kaboel naar een 2D-animatiefilm in aquarelstijl. In het verlengde van Persepolis, Waltz With Bashiren Another Day of Life.
Regie Zabou Breitman en Eléa Gobé Mévellec
Cast Hiam Abbass, Simon Abkarian, Zita Hanrot
Speelduur 1u20
Vanaf 4 september in de bioscoop