Spoiler alert! Deze recensie verwijst naar bepaalde plotelementen die je misschien liever zelf in de zaal ontdekt.

“Was het dat maar?” was mijn eerste gedachte toen ik de zaal verliet na het bekijken van het langspeelfilmdebuut van Vlaams horrorspecialist Jonas Govaerts.

Inderdaad, de jonge hoofdacteur Maurice Luijten was perfect gecast als buitenbeentje in een scoutspatrouille, op de kwaliteiten van het camerawerk van Nicolas Karakatsanis viel niks af te dingen, Evelien Bosmans had de scream queen-kroon meer dan verdiend en de score van Steve Moore moest ik zo snel mogelijk zien te, eh, scoren.

Waarom worstelde ik dan toch met de nodige teleurstelling? Simpel: omdat ik een hapklare slasherprent à la Friday the 13th en co. had verwacht, maar niet had gekregen. De andere padvinders kwamen nooit echt tot leven. Het achtergrondverhaal van de sadistische ‘boswachter’ en diens al even psychotische hulpje Kai bleef onduidelijk. En de overgang tussen spannend scoutsavontuur en gewelddadige slachtpartij voelde te abrupt aan.

Dagen later merkte ik echter dat Welp door mijn brein bleef spoken. Het gevoel dat de film op een dieper niveau werkte dan veel van zijn soortgenoten, werd steeds sterker en sterker.

Dat had in de eerste plaats met Kai te maken, dat complexe, gekwetste wezentje dat even moorddadig als aandoenlijk was – én een meer dan iconisch masker droeg. Bovendien had Sam iets in zich wat enkel de onvergetelijkste horrorhoofdpersonages in zich hebben, namelijk een gespletenheid die hen richting dark side stuwt.

Daarnaast etaleerde Govaerts met het behulp van zijn getalenteerde crew een John Carpenter-achtig vakmanschap dat aanvankelijk bedrieglijk gewoontjes lijkt, maar mettertijd een nachtmerriekwaliteit krijgt die je niet snel van je kan afschudden. Van de omineuze BMX-sequentie over het hallucinante fikkie-in-de-fik-moment tot het meer dan tragische slot: dit is huivercinema met stekels!

>>KLAP

Vergeet alle vergelijkingen met brave eighties-Spielbergproducties à la The Goonies. Jonas Govaerts serveert met zijn langspeeldebuut net-niet-alledaagse horror zoals John Carpenter dat tijdens zijn Halloween-hoogdagen deed. Werkt zowel boven- als onderhuids!

Regie Jonas Govaerts
Cast Maurice Luijten, Titus De Voogdt, Evelien Bosmans
Speelduur 1u25
Vanaf 29 oktober in de bioscoop

@Waanzinema