Op de set van Felix Van Groeningens Beautiful Boy probeerde Timothée Chalamet wanhopig te verbergen dat hij een grote fan was van zijn tegenspeler Steve Carell. Chalamet was namelijk als tiener gek op Carells sitcom The Office.

“Ik wou hem niet afschrikken,” zei Chalamet, die de tv-serie vaak samen met zijn vader bingewatchte. “We sloegen nooit de begingeneriek over,” zei de acteur. Daarop vertelde Carell, tot jolijt van Chalamet, dat de Office-cast de muziek mocht kiezen. “Ze stuurden ons vier versies van verschillende artiesten door en we mochten stemmen.”

Beautiful Boy is ook een The Office-reünie voor Carell en Amy Ryan, die de ouders van Chalamets personage spelen. De twee acteurs speelden namelijk een koppel in de reeks.

“Ik hoorde hoe ze zich afvroegen of The Office populair zou zijn bij een nieuwe generatie mensen,” zei Chalamet, “en ik trok bijna het haar uit mijn hoofd. De dochter van ozne producent is nog maar tien en heeft ook al enkele seizoenen achter de kiezen.”

Van Groeningens film over de relatie tussen een drugsverslaafde jongen (Chalamet) en zijn vader (Carell) is echter bittere ernst. Het verhaal is gebaseerd op de memoires van echte vader en zoon David en Nic Sheff.  “Dat het waargebeurd is, vond ik het moeilijkste aspect van de film,” zei Carell. “Dat was de grootste uitdaging.”

De gedachte dat de Sheffs zelf creatievelingen zijn, maakt het voor beide acteurs echter gemakkelijker om zich in hen in te leven. “Ze weten net zo goed als wij dat je als artiest pas een goed resultaat kan neerzetten na het eerst een paar keer te verprutsen,” zei Chalamet. “Ik vind dat enkele slechte takes kunnen leiden tot één goeie. Dat begrepen ze en daardoor kregen wij meer vrijheid.”

Carell stemde in en voegde eraan toe: “Wij hadden het gevoel dat we verantwoording moesten afleggen, maar zij lieten de teugels los. Ze gaven hun verhaal uit handen en stonden toe dat een aantal vreemden er hun eigen interpretatie aan gaven.”

Het resultaat zal volgens Chalamet bij iedereen een andere reactie uitlokken. “Mijn filmkennis is niet zo uitgebreid,” zei hij,” en ik heb niet elke film over dit onderwerp gezien. Toch denk ik dat ze uiteenvallen in twee kampen: één die opgaat in het tragische aspect van dit soort situaties en één die ze heel ruw in beeld brengt. Ik heb het gevoel dat wij ons ergens op de grens tussen beide bevinden.”

Bron: IndieWire