Het is absoluut niet mijn bedoeling om over te komen als een neerbuigende seksist, maar een van de meest confronterende ervaringen van mijn leven ervaarde ik toen ik ooit — om strikt professionele redenen — op een zogenaamde Ladies at the Movies-avant-première belandde. Om welke film het ging, weet ik niet meer, maar dat is ook niet relevant. Voordien had ik nooit veel waarde gehecht aan de stelling dat vrouwen en mannen van verschillende planeten komen, maar die avond plaatste alles in een heel ander perspectief. Er hing een walm van oestrogeen in de lucht waar ik bijna fysiek onpasselijk van werd, en ook Walking on Sunshine is daarvan doordrongen.

De film begint met een sentimenteel vignetje over een jonge vrouw die een intense vakantieliefde beleeft in het Italiaanse Puglia. Wanneer ze drie jaar later terugkeert, begroet ze haar zus met luid gekrijs, een meisjesgewoonte die uit de States is overgewaaid en me de stuipen op de lijf jaagt. Even voordien heeft ze op de luchthaven iedereen meegekregen in een collectieve zang- en dansversie van Madonna’s bubblegumhit Holiday.

De hele film door worden we getrakteerd op dat soort Hit 50-behang uit de jaren tachtig, als interpunctie van en commentaar op het verhaal over verloren liefde. Het blijkt namelijk dat de verloofde van de zus dezelfde bink is die onze heldin drie jaar eerder liet schieten omdat ze voorrang wou geven aan haar studies. De zangkwaliteiten van de acteurs zijn vergelijkbaar met die van de gemiddelde kweelwedstrijd op tv, wat strikt genomen geen compliment is, maar wat gezien de kijkcijfers van die programma’s voor de meeste mensen ook geen hinderpaal hoeft te vormen.

>>KLAP

De eighties komen in al hun kitschkleurige glorie weer tot leven in deze romantische musical, die de hele mosterdpot bij Mamma Mia! weghaalt. Als je indertijd ook al fan was van Whitney Houston, Roxette en Cher, dan zal je dit ook wel kunnen verteren.

Regie Max Giwa & Dania Pasquini
Cast Hannah Arterton, Annabel Scholey, Giulio Berruti
Speelduur 1u37
Vanaf 13 augustus in de bioscoop

@RubenNollet