De eerste Mamma Mia!-film was een daverend succes en dus werd er al vrij snel na de release gesproken over een sequel. Mamma Mia! Here We Go Again liet echter tien jaar op zich wachten omdat actrice Meryl Streep aanvankelijk niet wilde terugkeren.

“Ze is de meest gevierde actrice ter wereld,” zei Judy Craymer, producent van beide films en het brein achter de originele musical. “Ze doet met andere woorden niet mee aan sequels. Ik vroeg mij af welke rol ze ditmaal zou spelen en moest iets heel interessants verzinnen.”

Een bijkomend probleem was dat Craymer in de tweede film de voorgeschiedenis van Streeps personage Donna wou verkennen. “We wilden weten hoe ze op het eiland was terechtgekomen,” zei Craymer. “Voor een prequel konden we echter de originele cast niet gebruiken.”

Uiteindelijk kwam Love Actually-regisseur Richard Curtis, die het verhaal voor de sequel hielp bedenken, met een oplossing op de proppen. Hij liet zich inspireren door The Godfather Part II om van Mamma Mia! Here We Go Again zowel een prequel als een sequel te maken.

Op die manier zou Streep slechts een kleine rol spelen en kon haar personage in flashbacks vertolkt worden door Lily James. Toch liet Streep zich niet gemakkelijk overtuigen. “Ze had de volle 295 procent gegeven voor de eerste film en ik denk dat ze niet meer op heuveltoppen wou rondrennen en ABBA-liedjes zingen,” zei Craymer. “Waarschijnlijk vond ze dat ze de beste al gezongen had.”

Streep ging tenslotte toch akkoord en brengt in de sequel twee nummers van ABBA ten gehore. Aanvankelijk dacht ze Donna’s moeder te moeten spelen, maar daar werd zangeres Cher voor aangetrokken. “We weten dat ze slechts vier jaar in leeftijd verschillen,” zei Craymer, “maar in de echte wereld, niet de gekke wereld van Mamma Mia!, zouden sommigen bezwaar hebben tegen het spelen van iemands moeder of grootmoeder.”

Een derde film staat nog niet meteen in de steigers, maar Craymer zei wel dat ze zich zouden moeten haasten. “Het zou veel sneller moeten gaan of anders zouden we allemaal te oud zijn.”

Bron: IndieWire