Eventjes leek alles fout te lopen. Een groot Belgisch telecombedrijf dat blijkbaar geen degelijke deals met zijn Canadese collega’s heeft gesloten én een verhuurster die enkele uren onbereikbaar was.

Eenmaal in hartje Toronto, op weg naar het TIFF Lightbox-gebouw, vielen de zorgen echter één voor één van me af. Ik zag namelijk iets dat ik in Cannes amper zie: glimlachende mensen.

In het kloppende hart van het filmfestival werd deze first-timer bovendien uiterst vriendelijk ontvangen. Het ophalen van mijn pasje verliep vlekkeloos en geen enkele van mijn vragen was de medewerkers teveel.

Toen ik eindelijk naar mijn verblijfplaats kon gaan, begon ik zelf breed te glimlachen bij het passeren van het Hyatt Regency Hotel. Aan de zijkant van het gebouw pronkten immers advertenties van D’Ardennen en Black.

Hoe die Belgische producties op TIFF ontvangen worden, vertel ik binnen enkele dagen!

Blog 1 vind je hier!

@Waanzinema