Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

31.12.2016

#VertigoRewind: mei 2016

door Steven Tuffin

Omdat de eindejaarsperiode traditioneel een tijd van bezinning is, blikt onze hoofdredacteur uitgebreid terug op het filmjaar 2016. Ziehier zijn persoonlijke overzicht van het Belgische bioscoopaanbod van mei.

Elle

Over mei kan ik blijkbaar kort zijn. Gelukkig belandde er met Elle van Paul Verhoeven één absolute uitschieter in de zalen. Van een comeback kan je niet echt spreken, want zelfs als de Nederlandse rasfilmer minder werk maakt, blijft het resultaat meer dan interessant. Elle is echter een absoluut meesterwerk. Samen met hoofdactrice Isabelle Huppert weet Verhoeven werkelijk iedereen een hak te zetten – ook zichzelf. Het zegt genoeg dat de cineast die in het verleden genoeg gezeik van feministen over zijn kop kreeg verbaasd opkeek toen ze zijn subversieve verkrachtingskomedie omarmden.

 

The Nice Guys

The Nice Guys vond ik dan weer een flinke tegenvaller. Vaak gaat het over het gebrek aan chemistry tussen witte doek-koppels en dat was hier overduidelijk het geval, waardoor zowel Russell Crowe als Ryan Gosling vaak richting platte persiflage neigden. Jammer, want regisseur Shane Black bewees in het verleden dat dit soort neo-noir een kolfje naar zijn hand zou moeten zijn.

 

Café Society

Bon, Café Society is geen film die ik onmiddellijk terug opnieuw wil zien, maar in deze magere maand was hij wel een van de weinige titels die min of meer bleef hangen. Woody Allen maakt al lang geen meesterwerken meer, maar dit is samen met Midnight in Paris een van zijn verdraagbaarste films in jaren. Met een bitterzoet einde om u tegen te zeggen.

 

Close but no cigar: Eye in the Sky, Freeheld
No cigar: Miss You Already
In te halen: Miles Ahead
Moet ik deze inhalen? X-Men: Apocalypse, Alice Through The Looking Glass

De overige #VertigoRewinds vind je hier!
Stemmen op de Vertigo Awards kan je hier!