Om de release van de kleurrijke Pixar-topper Inside Out te vieren, vertellen Team Vertigo en co. over hun favoriete pareltje van de animatiestudio.

Hoofdredacteur Steven Tuffin smult van het aromatische Ratatouille.

Sta me toe advocaat van de duivel te spelen en de vraag te stellen of Pixar niet schromelijk overschat wordt? Ja, Toy Story was beter dan de gemiddelde Disney van dat tijdvak, maar tegelijkertijd ging het om een melo-draak van formaat. Up was wondermooi, totdat het huis daadwerkelijk de lucht in ging en een filmavontuur van dertien in een dozijn volgde. In hetzelfde bedje ziek: Wall-E, dat na een adembenemende eerste akte tot een uitgesponnen actiesequentie verwerd.

Qua concepten en personages kent het animatiebedrijf uit Emeryville, California inderdaad zijn gelijke niet. Op verhalend vlak komt het echter vaak bedroevend conservatief uit de hoek. Kijk maar naar The Incredibles: op de als family unit fungerende superhelden en het fantastische designwerk valt weinig aan te merken, maar de avonturen die men beleeft zouden in een live action-onderneming als aftands en afgezaagd afgedaan worden.

Ratatouille was de eerste echte uitzondering. Met het typische Pixar-recept – meng Grote Emotie met Grote Animatie en voeg flink wat Grote Actie toe – had het verhaal van Remy, de rat met culinaire ambities, een zoveelste portie puik vertier opgeleverd. Scenarist-regisseur Brad Bird – of was het oorspronkelijk bedenker Jan Pinkava? – kwam echter met een ingrijpend ingrediënt op de proppen: Grote Ideeën. Of hoe zou je die magische mijmermomenten voor, na en tussen de obligate set pieces noemen?

En zo promoveerde Pixar van de animation naar de movie business!

Ruben Nollet over Finding Nemo vind je hier!
Ewoud Ceulemans over Monsters Inc. vind je hier!
Jonas Bruyneel over The Incredibles vind je hier!
Hannes Dedeurwaerder over Wall-E vind je hier!
Tom Rouvrois over Up vind je hier!
Anke Wauters over Toy Story vind je hier!
Niels Putman over Finding Nemo vind je hier!

@Waanzinema