Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

01.09.2014

Vertigo in Venetië: blog 5

door Ruben Nollet

Van Lars von Trier kan je alles verwachten, en toch slaagt de Deense deugniet er telkens opnieuw in om te verrassen. Zo was hij deze keer op een bijzonder originele manier aanwezig op de persconferentie voor de lange versie van Nymphomaniac: Vol. II. Sinds de geweldige Hitler-heisa naar aanleiding van Melancholia op het festival van Cannes in 2011 mijdt hij de pers als de pest, en eigenlijk heb ik niet de indruk dat hij dat heel erg vindt. Dat hij überhaupt zijn gezicht liet zien in Venetië was al een prestatie, al zat hij niet mee aan tafel.

Vlak voor producente Louise Vesth stond een computer met het scherm naar de zaal gericht en daarop zat von Trier stoïcijns naar de webcam te kijken. Nu en dan nipte hij van een flesje water, maar dat was het. Intussen ging de persconferentie van start en beantwoordden Vesth, acteur Stellan Skarsgård en twee coscenaristen vragen van de moderator en de journalisten.

Net toen iedereen zich afvroeg wat die computer daar stond te doen, kwam de vraag wat von Trier nu allemaal over vrouwen geleerd had door de film te maken. Waarop Skarsgård zei: “Laat ik van deze gelegenheid gebruik maken om mijn eerste levenslijn te gebruiken.” Hij stak een rood bordje met het cijfer 1 omhoog, nam zijn telefoon, toetste een nummer in en op het scherm zagen we von Trier zijn gsm opnemen. Skarsgård herhaalde de vraag in het Zweeds, von Trier gaf onhoorbaar antwoord en de acteur zei “Lars zegt dat hij nu alles weet.”

En dat gebeurde nog twee keer. Na de derde en laatste levenslijn stond von Trier recht en verdween van het scherm. Om even later weer terug te komen en in profiel te gaan zitten, als een soort hedendaagse Hitchcock, en de rest van de persconferentie te volgen.

Over de drie uur durende originele montage van Nymphomaniac: Vol. II trouwens vooral lof. Hoewel het al de vijfde keer is dat ik von Triers erotische epos voor de neus kreeg – twee keer de korte versie van Vol. I, een keer de korte versie van Vol. II en nu van elk deel ook de lange versie – blijft de film boeien, amuseren, intrigeren, uitdagen en choqueren. Dat laatste zelfs meer dan ooit, want tijdens de persvisie gisteren liepen zeker twintig mensen de zaal uit, de meesten bij een uitgebreide en bijzonder expliciete scène waar Charlotte Gainsbourg zichzelf een abortus bezorgt.

Alleen de Belgische inbreng valt tegen. Lien Van de Kelder duikt deze keer wel op, maar ze komt ongeveer anderhalve seconde in beeld als verkoopster in de winkel, waar hoofdfiguur Joe zich de dressuurzweep aanschaft waarmee Jamie Bell haar billen zal bewerken. Liens Britse accentje klinkt netjes maar meer kunnen we uit haar prestatie niet opmaken. En wat Michael Pas betreft: zijn bijdrage zat al volledig in de vorige versie.

Tot slot nog dit: Vesth wist nog te vertellen dat het volgende project van von Trier een Engelstalige tv-serie wordt met als titel The House That Jack Built. Er zal een enorme cast aan vasthangen en het wordt iets wat we nog nooit gezien hebben en ook nooit meer zullen zien. Je moet die Denen niet leren hoe ze een hype moeten creëren.

@RubenNollet