Het filmfestival van Berlijn is aan zijn 65e editie toe en we zijn eraan begonnen met een eigenaardig toeval: twee films die een opvallend gelijkaardig verhaal vertellen met een grote vedette in de hoofdrol.

De eer om de feestelijkheden te openen, kwam toe aan de Spaanse cineaste Isabel Coixet. In Nobody Wants the Night speelt Juliette Binoche de rol van Josephine Peary, de echtgenote van de beroemde poolreiziger Robert Peary. Diens grote droom was het om als eerste de Noordpool te bereiken. Op een bepaald moment kreeg mevrouw Peary het in haar hoofd om haar chique woning in Washington D.C. te verlaten en manlief achterna te reizen.

Coixet maakt gretig gebruik van de weidse gure vrieslandschappen om Nobody Wants the Night in te kleden, maar het volstaat niet echt om de film genoeg dramatische spanning te verlenen. De tegenstellingen die het verhaal moeten dragen, zijn bovendien te voorspelbaar. En Binoche? Die grijpt gretig elke kans aan om uitgebreid te ‘Acteren’, getuige de vele keren dat ze luidkeels emotioneel begint te doen.

Van Werner Herzog zou je zo’n verhaal niet verwachten, en toch is het precies wat hij in Queen of the Desert vertelt. Kort omschreven is dit zijn Lawrence of Arabia, met als centrale figuur Gertrude Bell in plaats van de T.E. Lawrence uit de klassieker van David Lean. Lawrence krijgt hier trouwens een bijrolletje, vertolkt door Robert Pattinson.

Waar Lawrence echter een sympathieke windbuil was die door de Arabieren bekeken werd als een wandelende grap, genoot Bell hun diepste respect. Queen of the Desert is tot op zekere hoogte al evenzeer een vanity project voor Nicole Kidman als Nobody Wants the Night voor Juliette Binoche. En het voelt vreemd om te zien hoe Herzog de klassiek romantische toer opgaat, ingefluisterd door de lyrische brieven en dagboeken die Bell schreef. Maar je blijft er tenminste wel twee uur geboeid naar kijken.

@RubenNollet