Je herkent ze meteen: films die barsten van de goede bedoelingen. Ventoux doet heel hard en oprecht zijn best om een adolescente indruk te maken waarbij de wereld aan de voeten van de personages ligt. Maar tegelijkertijd lijkt alles en iedereen met elkaar te worstelen. Een prent als Dagen zonder lief slaagde daar feilloos in, maar Ventoux is veel te braaf en voorspelbaar (op één potsierlijke twist na), en werkt alles af volgens het boekje.

Vijf jonge vrienden besluiten de legendarische Mont Ventoux te beklimmen, terwijl er ook onderlinge strubbelingen heersen, waardoor een en ander in de soep draait en het avontuur een dramatisch orgelpunt bereikt. Dertig jaar later besluiten vier van hen – intussen helemaal uit elkaar gegroeid en netjes te catalogeren als de getormenteerde, de goedzak, de slimme en de bajesklant – om de beklimming nogmaals aan te vatten. Wat blijkt? Heel wat van de problemen uit het verleden sluimeren nog steeds onderhuids. Maar ditmaal komt alles uiteraard wél goed.

Conclusie? Ventoux is een film van vijfde categorie: nauwelijks voelbaar.

>>KLAP

Deze tragikomedie is een kruising van coming of age en nostalgische terugblik, met de Mont Ventoux als monumentale middelpunt. Dichter bij Felix van Groeningens meesterwerk Dagen zonder lief zal een Nederlandse film wellicht nooit komen.

Regie Nicole Van Kilsdonk
Cast Kasper Van Kooten, Martijn Lakemeier, Wim Opbrouck
Speelduur 1u43
Vanaf 27 mei in de bioscoop

@HannesDdw