Felix van Groeningens Beautiful Boy toont de neerwaartse spiraal van de drugsverslaafde Nic (Timothée Chalamet). Het zware onderwerp zorgde volgens Chalamet voor een “intense, maar plichtsgetrouwe” sfeer op de set. “Er was een toewijding om het verhaal juist te vertellen,” zei de acteur. “Als er op emotioneel en familiaal vlak zoveel op het spel staat, voel je een verantwoordelijkheid tegenover het echte verhaal. We probeerden iemand in beeld te brengen die gevangen zat in een verslaving, vast zat, verward was.”

Chalamets rol was niet alleen fysiek heel hevig door het braken, flauwvallen en huilen, maar ook mentaal door het liegen en in één bepaalde scène koelbloedig afgewezen worden door zijn vader. “De film wordt samengevat in die scène,” zei Chalamet. “Door hun liefde voor elkaar kunnen vader en zoon de olifant in de kamer eerst nog negeren, maar dan worden ze er beiden mee geconfronteerd wanneer blijkt dat ze niet eens een eenvoudig gesprek meer kunnen voeren. Op het einde van de scène zijn ze beiden van slag door hun onmacht.”

Over zijn tegenspeler, Steve Carell, heeft Chalamet niks dan lof. Hij noemde zijn werk “altijd eerlijk en echt” en leerde uit zijn consistentie van moment tot moment dat je soms de dingen op je moet laten afkomen in scènes, niet omgekeerd. Ook de manier waarop hij zich gedroeg op de set maakte indruk op Chalamet. “Hij straalt een ongelooflijke combinatie van menselijkheid en professionaliteit uit, waardoor je in zijn buurt wil zijn en met hem wil samenwerken,” zei hij.

De acteur prees ook scenarist Luke Davies (Lion) voor het creëren van zo’n genuanceerd en boeiend personage en om hem te overtuigen om zo’n moeilijke en zware rol zonder te twijfelen op zich te nemen. “Het was een droomrol voor elke acteur,” zei Chalamet.

Bron: EW