Twee jaar geleden werd de sobere theaterverfilming The Father, gestuwd door de Oscarwinnende vertolking van Anthony Hopkins, een verrassend succes. Florian Zeller verfilmde nu The Son, het derde luik van zijn toneeltrilogie, met een uitstekende Hugh Jackman in de hoofdrol.

Ironisch genoeg staat het niet zoon Nicholas (Zen McGrath), maar wel vader Peter (Hugh Jackman) centraal. Die moet onverwachts voor de depressieve Nicholas zorgen omdat zijn ex-vrouw (Laura Dern) de situatie niet meer aankan. Peter wil dat maar al te graag doen, maar hij bevindt zich in een moeilijke positie situatie: zijn huwelijk met de moeder van Nicholas liep stuk, hij hertrouwde met een veel jongere vrouw en is nu vader van een piepjong tweede kind. Peter voelt zich schuldig omdat hij er niet was tijdens de vormende jaren van zijn eerstgeborene. Maar is hij in staat om de problemen van zijn zoon met de juiste liefde en zorg te behandelen?

Jackman verdient minstens evenveel lof voor zijn vertolking in The Son als Hopkins in The Father. Jackman, een zwaar onderschat acteur die ronduit briljant was in Prisoners en Bad Education, weet de verscheurdheid van Peter perfect uit te drukken. Daarnaast straalt de acteur een verregaande naïviteit uit: Peter lijkt blind te zijn voor wat er echt aan de hand is met Nicholas. Over dat aspect van de film struikelen heel wat mensen waardoor de film met zeer gemengde gevoelens onthaald werd.

Ter verdediging van Zeller kun je echter stellen dat Peter lijdt aan tunnelvisie. Mogelijk omdat hij zelf kampt met jeugdtrauma’s. The Son werd volledig genegeerd tijdens de Oscarrace, maar Jackman had op zijn minst een nominatie verdiend. De film zelf is bovendien een verdienstelijk werkstuk, waarover je achteraf flink kan discussiëren.

>>Klap

Met dit drama over een vader (Hugh Jackman) die alles doet om zijn depressieve zoon op te vangen, voegt scenarist-regisseur Florian Zeller een tweede luik toe aan zijn reeks toneelverfilmingen die begonnen met The Father.