De pitch van The Killer hebben we al honderd keer gehoord, maar David Fincher maakt er toch een feest van door alle ballast overboord te gooien, enkele stevige actiescènes te bieden en een fascinerend spel te spelen met de toeschouwer.

Het verhaal m, gebaseerd op de graphic novel van de Fransman Alexis ‘Matz’ Nolent, bevat inhoudelijk raakvlakken met uitgezuiverde klassiekers als Le samourai van Jean-Pierre Melville en Point Blank van John Boorman omdat de oppervlakkige narratief minder belangrijk aanvoelt dan de stijl. Toch graaft Fincher dieper dan je zou denken. Dat kan ook niet anders van de regisseur die gelaagde films maakte als The Social Network en Mank.

We ontmoeten de hitman (een perfect gecaste Michael Fassbender) in Parijs op het moment dat hij wacht op zijn doelwit. Fincher laat hem meteen in een voice-over filosoferen over zijn leven. Je verneemt wat zijn mantra’s zijn, naar welke muziek hij graag luistert (The Smiths) en hoe onthecht hij zich van de rest van de wereld voelt en wil voelen. Hij krijgt het een beetje op zijn zenuwen wanneer het doelwit niet meteen komt opdagen, waardoor er een Rear Window-achtige situatie ontstaat. En dan loopt er iets fout.

Door de constante interventie van de voice-over en de casting van Fassbender dwingt Fincher een zekere empathie af voor het hoofdpersonage, wat bij de toeschouwer leidt tot een ongemakkelijke manier van supporteren. Hoewel je zijn koude en berekende moordpartijen veroordeelt, hoop je toch een beetje dat het hem allemaal gaat lukken omdat je denkt dat je hem ‘begrijpt’.

In dat ‘begrijpen’ zit de essentie van The Killer. Als toeschouwer word je immers gemanipuleerd door Fincher. Je raakt verblind, tenzij je heel bewust en kritisch kijkt. Fincher doet er echter alles aan om dat te beletten. Een sleutelscène die de film deels kan verhelderen, is die waarin Tilda Swinton een grap vertelt over een jager en een beer. In een Fincher-film zijn alle details immers van belang.

Na Killers of the Flower Moon, Tár en Oppenheimer is The Killer opnieuw een hoogstaande Amerikaanse productie die je dit jaar absoluut moet gezien hebben.

>>Klap

David Fincher laat ons in deze thriller in het hoofd kijken van een superefficiënte huurmoordenaar (Michael Fassbender) die zijn eerste fout maakt. De Fincher-versie van Point Blank, gekruid met Le samourai.

Regie David Fincher

Cast Michael Fassbender, Tilda Swinton, Arliss Howard

Speelduur 1u58

Vanaf 25 oktober in de bioscoop