Een succesvolle zangcarrière. Dat is de wortel die programma’s als Idool, The Voice en konsoorten voor de neus van hun kandidaten bengelen. Niks mis mee natuurlijk, maar die droom wordt al eens stokken in de wielen gestoken door externe omstandigheden. Neem bijvoorbeeld Mohammad Assaf, een jongen uit het Midden-Oosten. Net zoals veel mensen uit die regio is hij in de ban van Arab Idol, de Arabische versie van de bekende zangwedstrijd. Mohammad heeft reden genoeg om te dromen, want hij beschikt over een wonderlijke keelklank. Helaas is hij geboren in Gaza, niet meteen de meest inschikkelijke plaats om artistieke talenten te ontplooien. Maar waar een wil is, is een weg.

De Palestijns-Nederlandse regisseur Hany Abu-Assad heeft al vaker een licht geschenen op de gespannen en onleefbare situatie in de bezette gebieden. In 2005 maakte hij naam met Paradise Now, over twee Palestijnse twintigers die een zelfmoordaanslag voorbereiden. Omar (2013) had het dan weer over een Palestijn die gedwongen wordt om dubbelagent te spelen voor de Israëlische geheime dienst.

Het lijkt alsof hij met The Idol absoluut een andere toonaard wou aanslaan. De gevoelens en frustraties zijn nog altijd dezelfde, maar hij laat ze op een verschillende manier los. Tijdens de eerste helft van de film bekijken we alles bijvoorbeeld door de ogen van de 10-jarige Mohammad. Voor hem, zijn onverschrokken zus Nour en hun vrienden is Gaza een speelterrein, ook al ligt alles er verwoest bij. De prikkeldraad, de tunnels, de smokkelaars en de religieuze fundamentalisten zijn er wel, maar ze maken deel uit van het dagelijks leven.

Mohammads optimisme vervliegt echter als hem iets ergs overkomt, en wanneer we hem een jaar of tien later terugzien, is hij niet meer dezelfde. Hij werkt als taxichauffeur om zijn studies te betalen, want hij wil zo snel mogelijk weg van het uitzichtloze leven in Gaza. Maar hij koestert ook nog de droom om zijn talenten te mogen demonstreren op Arab Idol, en hij wil tot het uiterste gaan om die te verwezenlijken.

Abu-Assad weet heel goed wat voor film The Idol moest worden. Net zoals Mohammad – dit is een waar verhaal – een grote massa achter zich kreeg en uitgroeide tot een Palestijns symbool, wil Abu-Assad een zo groot mogelijk publiek overtuigen. Waar hij in Paradise Now de keel dichtkneep, probeert hij de kijker dus te charmeren en op de gevoelige snaar te spelen. De trucs die hij daarvoor gebruikt, zijn niet bepaald origineel of subtiel, maar ze leveren wel het gewenste resultaat op.

En dat is wat telt, niet?

>>KLAP

In 2012 drong een jongeman uit Gaza door tot de finale van Arab Idol en werd voor heel Palestina een welgekomen symbool van hoop. De Nederlands-Palestijnse regisseur Hany Abu-Assad (Paradise Now, Omar) tekent voor een bitterzoete variant op Slumdog Millionaire.

Regie Hany Abu-Assad
Cast Qais Attalah, Tawfeek Barhom, Hiba Attalah
Speelduur 1u35
Vanaf 11 mei in de bioscoop

@RubenNollet