Nu het nieuwe jaar alsmaar dichterbij komt, heeft Vertigo-hoofdredacteur Steven Tuffin zich als een bezetene op de films gestort die in 2019 op minstens één Belgisch bioscoopscherm te zien waren en daar enkele eindejaarslijstjes uit gepuurd. Deze zijn natuurlijk compleet persoonlijk, waarschijnlijk onvolledig en puur voor het gemak alfabetisch gerangschikt. Vandaag is het de beurt aan de grootste teleurstellingen van ondergetekende:

Aladdin
Zelden een film gezien waarbij ik met zoveel plaatsvervangende schaamte naar het witte doek zat te kijken. Of was het echt de bedoeling dat Will Smith als Genie van dienst overkomt als een overjaarse rapper die harder puft dan rhymet?

Brightburn
Een potentiële portie subversieve superheldenhorror resulteert in een machinale en gratuite geweldorgie die zelfs de gigantische gruwelfan in mij compleet koud liet.

Doctor Sleep
Regisseur Mike Flanaghan had niet bepaald de allerbeste bioscoopreputatie, maar zijn Netflix-reeks The Haunting of Hill House deed me mijn vooroordelen opbergen. Eén ding staat nu echter vast: hij was beter met zijn fikken van deze The Shining-sequel afgebleven. Kubrick, he ain’t!

Glass
Of hoe M. Night Shyamalan het hart van deze onverbeterlijke Unbreakable-fan in miljarden stukjes brak.

Godzilla: King of the Monsters
In mijn hoofd is dit zowat de langzaamste blockbuster aller tijden. Als regisseur Michael Dougherty zijn publiek wilde laten voelen hoe traag de kaiju uit de titel bewoog: missie met verve geslaagd. Op het vlak van degelijk popcornspektakel scoorde hij echter een dikke nul.

Hellboy
Dat men dit soort troep nog in de bioscoop durft uit te brengen… Ik vraag me oprecht af of Guillermo del Toro deze rampzalige reboot hilarisch of hallucinant vond.

https://www.youtube.com/watch?v=SI3_xN2tICM

Le jeune Ahmed
De films van de gebroeders Dardenne weten me steeds minder en minder te bekoren, met deze Cannes-favoriet als recentste dieptepunt. Pedant, quoi!

Motherless Brooklyn
Edward Norton deed zijn pompeuze reputatie alle eer aan door zichzelf te casten als white savior in deze door hem geschreven, geproduceerde en geregisseerde noir.

Scary Stories to Tell in the Dark
Als de regisseur van Trollhunter en Guillermo del Toro de handen in elkaar slaan, verwacht je meer dan een suf Stranger Things-doorslagje vol schabouwelijk acteerwerk en manke montage-ingrepen.

Star Wars: The Rise of Skywalker
Van de drammerige Last Jedi-koerscorrecties over de bedenkelijke CGI-decors tot de geforceerde fan service: nooit gedacht dat een Star Wars-film zo hard als een kosten-batenanalyse zou aanvoelen.

Inspiratie opgedaan voor je eigen filmfavorieten? Breng dan hier je stem uit voor de Vertigo Awards!