Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

03.07.2016

The Deer Hunter-regisseur overleden

door Steven Tuffin

Michael Cimino, de regisseur van belangrijke Hollywoodfilms The Deer Hunter en Heaven’s Gate, werd dood aangetroffen in zijn woning nadat vrienden hem niet meer konden bereiken.

** FILE ** American movie director Michael Cimino, pictured during press conference here, Thursday, February 22, 1979. According to news story he walked out of the Berlin Film Festival, Thursday, to protest the organizers refusal to repudiate a Soviet protest against showing of his Vietnam war movie "The Deer Hunter". (AP-Photo/aw/stf/Edwin Reichert)

Cimino staat nog steeds te boek als een van de grootste enfants terribles van Hollywood. Met The Deer Hunter, het beklijvende Vietnamdrama dat vijf van zijn negen Oscarnominaties verzilverde, groeide de filmmaker uit tot levende legende. De catastrofe die het daaropvolgende Heaven’s Gate was, kelderde niet alleen Cimino’s reputatie, maar ook de producerende studio United Artists.

Het Tinseltownverhaal van Cimino begon in 1971 toen de voormalige reclamefilmer naar het filmmekka verhuisde en naam maakte als co-scenarist van scifi-klassieker Silent Running en Dirty Harry-sequel Magnum Force. Clint Eastwood was zo onder de indruk van ’s mans werk dat hij de hoofdrol aanvaardde in diens langspeelfilmdebuut Thunderbolt and Lightfoot, dat uitgroeide tot een box-office-hit en nevenacteur Jeff Bridges een Oscarnominatie opleverde.

Opvolger The Deer Hunter was de juiste film op het juiste moment. De Vietnamoorlog mocht dan wel vaste kost zijn tijdens nieuwsuitzendingen, de studio’s vermeden het onderwerp tot lang na de afloop van het tragische conflict. De meer dan drie uur durende blik op het leven van een stel bevriende soldaten voor, tijdens en na de strijd, keerde het tij echter voorgoed.

https://www.youtube.com/watch?v=Yq7o8sWCRMA

Nadien kreeg Cimino carte blanche van United Artists voor de western Heaven’s Gate. De studio – die in het verleden figuren creatieve vrijheid garandeerde aan onder meer Charlie Chaplin, Billy Wilder en Woody Allen – kreeg echter al snel spijt van die beslissing. Na vijf dagen filmen lag men al zes dagen achter op schema. Deels omdat Cimino naar verluidt steevast wachtte op de juiste wolkenformaties.

Toen de film op het punt stond uit te komen, volgden vier versies elkaar in een razend tempo op. De eerste duurde 5u25, de tweede was 15 minuten korter, degene die in première ging duurde 3u49 en nadat die flopte, ging men voor een re-edit van 2u29. Uiteindelijk bracht de film die zo’n 40 miljoen dollar had gekost een luttele 4 miljoen dollar op, wat ermee voor zorgde dat het noodlijdende United Artists aan MGM moest verkocht worden.

Nadien regisseerde Cimino nog een handvol films, waaronder de misdaaddrama’s Year of the Dragon en The Sicilian. Maar het waren vooral zijn voorliefde voor plastische chirurgie en de vele mysterieuze geruchten – zelfs over zijn leeftijd bestaat geen zekerheid – die de aandacht kregen.

get.do

Hollywood is niettemin een legende armer!

Bron: Variety

@Waanzinema