Hoe lang zou James Wan moeten zoeken naar nieuwe ideetjes om de kijker de stuipen op het lijf te jagen? Ik kan me voorstellen dat er steeds meer tijd in kruipt. Nadat hij in 2007 onverwacht sterk scoorde met het slagersspektakel Saw besloot hij een heel andere weg in te slaan. Hij bleef weliswaar bij het — lucratieve — griezelgenre maar hij wou proberen om het subtieler en suggestiever aan te pakken.

Het resultaat, Dead Silence, stelde zowel artistiek en commercieel teleur, maar het bleek een goeie vingeroefening voor Wan. Hij trok wijze lessen uit die eerste poging en verbaasde vervolgens vriend en vijand met de solide hits Insidious en The Conjuring. Die films demonstreerden bovendien dat Wan in wezen wel weet hoe je de nekharen van de kijker overeind moet zetten. In tegenstelling tot veel would be horrormeesters voelt hij zich niet geroepen om slag om slinger luid “Boe!” te roepen en bouwt hij de spanning liefst geduldig — en daardoor ook zoveel effectiever — op.

Het neemt niet weg dat je begrijpt waarom Wan andere horizonten wil opzoeken. Dingen zoals Furious 7 bijvoorbeeld, of — als de huidige onheilsberichten over gerommel achter de schermen onwaar blijken — binnenkort Aquaman. Zijn trukentrommel begint stilaan leeg te raken, zoals je ook kan afleiden uit The Conjuring 2.

Net als de vorige episode is deze gebaseerd op een van de vele dossiers uit het rijke archief van het paranormale jagerspaar Ed en Lorraine Warren. Zes jaar na hun huiveringwekkende ervaringen met de heks van Harrisville worden ze door de katholieke Kerk gevraagd om een gewelddadige klopgeest te onderzoeken in het Londense voorstadje Enfield.

Wan schudt in de loop van de dik twee uur die volgen — onnodig lang, als je het mij vraagt — hier en daar alweer een fijne griezelvondst uit zijn mouw. De non en de spiegel, het creepy schilderij, de mobiele afstandsbediening, het meisje tussen de buizen, en ook kleine toetsen als het half verduisterde gezicht op de muur achter de oudste zus, het zijn scènes en momenten die je adem doen stokken en in sommige gevallen ook even uit je zetel doen wippen.

The Conjuring 2: The Enfield Poltergeist is zeker elegant geregisseerde huivercinema. Maar hij loopt veel te comfortabel in de pas van wat je al zoveel keer eerder hebt gezien.

>>KLAP

In 1977, zes jaar na hun spokenjacht in Harrisville, werden paranormale onderzoekers Ed & Lorraine Warren naar Londen geroepen om een bijzonder agressieve klopgeest uit te pluizen. Sfeervolle schrikhuiver van de man achter Saw en Insidious.

Regie James Wan
Cast Vera Farmiga, Patrick Wilson, Frances O’Connor
Speelduur 2u13
Vanaf 8 juni in de bioscoop

@RubenNollet