Met de eerste cinemabewerking van Alice Walkers The Color Purple wilde Steven Spielberg in 1985 tonen dat hij nog wat anders kon maken dan popcornfilms. Dat was echter geen onverdeeld succes, want Spielberg bleek meer geïnteresseerd in grootse scènes dan in het graven in de ziel van een lesbienne. De musicaladaptatie op Broadway leek Oprah Winfrey interessant genoeg voor een remake en Spielberg was het eens. Het hoofdmotief voor deze tweede bioscoopversie is echter de #MeToo-beweging.

Het verhaal begint in Georgia in 1909. Het hoofdpersonage is Celie die door haar vader verkocht wordt aan Mister, een vreselijke man die haar misbruikt. Later komt Nettie, de zus van Celie, inwonen, maar Mister zet haar op straat wanneer ze zijn avances afwijst. Jaren nadien krijgen Celie en Mister bezoek van de zangeres Shug Avery. Mister is zo verlekkerd op haar dat hij Celie een beetje ontziet. Celie voelt zich zelf echter ook enorm aangetrokken door de flamboyante Shug.

De meeste mannen in The Color Purple zijn varkens of heel onzeker over hun mannelijkheid. De vrouwen zijn vooral slachtoffers en koesteren een diepe vriendschap voor elkaar, vaak omdat ze lotgenoten zijn in het misbruik. Walkers verhaal past dus veel beter in de huidige samenleving dan in die van de jaren tachtig.

Dat deze versie van The Color Purple een musical is, durf je soms vergeten omdat er niet zo heel veel zang- en dansnummers zijn. Meestal gaat het om droomscènes waardoor ze acceptabeler worden binnen de harde realiteit van het relaas. Nadeel is dat je de meeste songs niet kent, op eentje na dat ook in Spielbergs bewerking zat.

De Ghanese filmmaker Blitz Bazawule heeft zeker zijn best gedaan om een forse, goed geacteerde en emotionele film te maken, maar zoals Spielberg voor hem zwakt hij het lgbtq+-aspect flink af en legt hij de nadruk op het misbruik. In het laatste half uur vijlt hij het harde van Walkers boek zelfs zodanig weg dat hij afsluit met een idealistische, melodramatische, sentimentele en zoete finale.

Conclusie: opnieuw niet de ultieme adaptatie waarop we zaten te wachten.

>>Klap

Dramatische musical over de lijdensweg van de arme Afro-Amerikaanse Celie om haar zus terug te zien nadat die door haar brutale echtgenoot werd weggestuurd. Voor fans van Ma Rainey’s Black Bottom.

Regie Blitz Bazawule
Cast Fantasia Barrino, Taraji P. Henson, Colman Domingo
Speelduur 2u21
Vanaf 24 januari in de bioscoop