Wat de kwaliteiten van boekbewerkingen betreft, zijn en blijven de meningen verdeeld. Ook ten huize Vertigo. Naar aanleiding van de verfilming van Divergent vroegen we aan onze eigen filmredacteurs wat ze nu eens écht goeie filmbewerkingen vonden en waar ze gekrulde tenen van kregen. De resultaten leveren je een blik in de geest van onze meest dierbare medewerkers.

Webmaster Jimmy Van der Velde is de volgende in ons rijtje.

LOVE

Film: The Godfather (1972) van Francis Ford Coppola

Bron: de roman The Godfather (1969) van Mario Puzo

Mario Puzo verbaasde vriend en vijand met zijn gedetailleerde fictieve verhaal over een New Yorkse maffiafamilie. Coppola deed er met zijn voeling voor de Italiaans-Amerikaanse gemeenschap nog een schepje bovenop door een van de beste boekverfilmingen ooit af te leveren. Bovennatuurlijke cinema.

https://www.youtube.com/watch?v=YBrs0wvkPls

 

Film: La Belle et la Bête (1946) van Jean Cocteau

Bron: het sprookje La Belle et la Bête (1757) van Jeanne-Marie Leprince de Beaumont

De Disney-versie is ongetwijfeld beroemder en populairder, maar de ultieme verfilming van het Belle en het Beest-sprookje werd in 1946 gemaakt. Cocteau zorgt met zijn poëtische filmtaal voor een magische ervaring, die doet wat elk sprookje hoort te doen: een tijdloos en universeel publiek aanspreken. C’est magique!

 

Film: In Cold Blood (1967) van Richard Brooks

Bron: het boek In Cold Blood (1965) van Truman Capote

Truman Capote was ongemeen gefascineerd door een viervoudige moord in Kansas en schreef het voorval met koelbloedige precisie neer. De al even koelbloedige film bewijst zich als een geslaagde voorloper van detaillistische waargebeurde misdaadfilms als David Finchers Zodiac (2007). Een beklemmende verfilming van een gruwelijke misdaad vanuit het standpunt van de daders.

 

HATE

Film: 300 (2006) van Zack Snyder

Bron: de graphic novel 300 (1998) van Frank Miller

Volgens sommigen een spetterend actiespektakel, volgens mij niets meer dan een eentonige testosteronbom die de zintuigen aanvalt in plaats van ze te plezieren. Een sandalenepos zonder ziel.

 

Film: The Great Gatsby (1974) van Jack Clayton

Bron: de roman The Great Gatsby (1925) van F. Scott Fitzgerald

Als we Fitzgerald mogen geloven, waren de jaren 20 een tijdperk met veel schwung. Laat dat nu net het element zijn dat aan de verfilming van Clayton ontbreekt. Robert Redford en Mia Farrow doen hun best in de titelrollen, maar weten dit dode beestje nooit te reanimeren. Vale en kleurloze cinema.

 

Film: World War Z (2013) van Marc Forster

Bron: de horrorroman World War Z (2006) van Max Brooks

Het boek is een huiveringwekkend naslagwerk van een fictieve zombie-apocalyps. De filmversie is een met haken en ogen aan elkaar hangend rommeltje dat veel beter had kunnen uitdraaien. Jammer, want het potentieel lag voor het grijpen.

 

@TheJimeister