Wat de kwaliteiten van boekbewerkingen betreft, zijn en blijven de meningen verdeeld. Ook ten huize Vertigo. Naar aanleiding van de verfilming van Divergent vroegen we aan onze eigen filmredacteurs wat ze nu eens écht goeie filmbewerkingen vonden en waar ze gekrulde tenen van kregen. De resultaten leveren je een blik op in de geesten van onze meest dierbare medewerkers.

Filmredactrice Jozefien Van Beek legt heel eigen accenten.

LOVE

Film: Sense and Sensibility (1995) van Ang Lee

Bron: de roman Sense and Sensibility (1811) van Jane Austen

 De tegenhanger van Pride & Prejudice en het bewijs dat Austen wel degelijk te verfilmen valt. Kate Winslet, Emma Thompson en Hugh Grant slagen erin mee te slepen zonder te overdrijven.

 

Film: A Clockwork Orange (1971) van Stanley Kubrick

Bron: de roman A Clockwork Orange (1962) van Anthony Burgess

De Negende Symfonie van Beethoven kan ik nog steeds niet horen zonder aan ultra-violence te denken. Eerlijkheidshalve moet ik er bij zeggen dat ik het boek niet gelezen heb. Al zou dat mijn oordeel vast niet veranderen.

 

Film: Who’s Afraid of Virginia Woolf (1966) van Mike Nichols

Bron: het toneelstuk Who’s Afraid of Virginia Woolf (1962) van Edward Albee

Technisch gesproken geen verfilming van een boek, maar van een toneelstuk. Zelden de donkerste krochten van de menselijke psyche zo overtuigend en prachtig op film gezien als hier, vertolkt door Elizabeth Taylor en Richard Burton.

 

HATE

Film: Pride & Prejudice (2005) van Joe Wright

Bron: de roman Pride & Prejudice (1813) van Jane Austen

Veruit mijn minst favoriete verfilming van Jane Austens topboek is de versie van Joe Wright. De prachtig beschreven ingehouden emoties van de hoofdpersonages eindigen in overtrokken dramatiek wanneer Keira Knightley en Matthew Macfadyen ermee aan de haal gaan. En sowieso verkies ik Colin Firth als mister Darcy, altijd.

 

Film: Atonement (2007) van Joe Wright

Bron: de roman Atonement (2001) van Ian McEwan

Op zich geen slechte film. En die arme Keira kan er niet aan doen dat ze toevallig meespeelt in de verfilming van twee van mijn lievelingsboeken. Joe Wright kan prachtige beelden maken, maar het niveau van Ian McEwans postmodernistische meesterwerk haalt hij niet.

 

Film: The World According to Garp (1982) van George Roy Hill

Bron: de roman The World According to Garp (1978) van John Irving

John Irving komt in zijn ontroerende boek gemakkelijk weg met een rist aan extravagante personages. In de film komen ze heel wat minder geloofwaardig over.

 

@JozefienVanBeek