Als de regisseur van Anchorman: The Legend of Ron Burgundy en Step Brothers iets maakt wat The Big Short heet, dan denk je automatisch aan een lollige komedie waarin Will Ferrell over het scherm hotst met een veel te grote korte broek aan. Maar dat is totaal niet wat deze film te bieden heeft. Niet alleen valt Ferrell in geen velden en wegen te bespeuren, The Big Short buigt zich over een onderwerp dat de voorbije zeven jaar miljoenen mensen nachtmerries bezorgd heeft: de financiële crisis.

De manier waarop de bankwereld ons collectief bij het pietje pakte en daar zo goed als ongestraft mee wegkwam, is geen simpele koek om aan het grote publiek te verkopen. Als je alles te simpel maakt, kom je uit bij oninteressant populisme, genre “Het zijn allemaal klootzakken!”. Als je wil trouw blijven aan de feiten loop je dan weer het risico dat je de kijker binnen de kortste keren doet indommelen. Zo saai en complex is de financiële sector ook wel. De film kiest voor Optie Nummer 2, en verdient alleen daarom al diep respect. Die waardering wordt enkel groter wanneer vervolgens blijkt dat regisseur Adam McKay het allemaal bevattelijk en entertainend ingepakt krijgt.

Diezelfde uitdaging valt mij nu te beurt om uit te leggen waar de titel The Big Short op slaat en dus ook waar de film als geheel over gaat. ‘Short selling’ is een concept uit de investeringsbusiness waarbij iemand aandelen koopt omdat hij ervan overtuigd is — eigenlijk omdat hij gokt — dat het aandeel in waarde zal zakken. Het komt erop neer dat hij het aandeel tijdelijk verkoopt en verplicht is om het na verloop van tijd terug te kopen. Als het effectief in waarde gezakt is, doet hij daar dus winst op. Wat de ethische kant van het hele systeem betreft: don’t ask.

De details hoeft u eigenlijk niet te weten, maar wel dat de ineenstorting van de financiële markten in 2008 alles te maken had met dat ene concept. En dat is wat The Big Short haarfijn, vlijmscherp en op een verrassend creatieve manier uit de doeken doet. We volgen hoe een handvol investeringsprofessionals – gespeeld door onder meer Christian Bale, Steve Carell, Brad Pitt en Ryan Gosling – inzien dat de vastgoedsector in Amerika op los zand gebouwd is. Daar willen ze van profiteren door de hele boel te ‘shorten’, en omdat vastgoed in de hoofden van alle investeringsbanken gezien wordt als een onverwoestbare zekerheid hebben de heren geen enkel probleem om aandelen op te kopen. Waarop de bal aan het rollen gaat.

Je weet van bij het begin van The Big Short hoe het zal aflopen — de geschiedenis is bekend genoeg — en toch maakt McKay er een meeslepende film van. Kleurrijke karakters, ronkende oneliners (“Hun voet staat in brand en ze denken dat hun steak gaar is”), personages die zich tot de camera richten, speelse vondsten om ingewikkelde termen uit te leggen, een snedig tempo, uitstekende acteurs, De prent geeft je meer dan twee uur lang zin om naar bankiers te zitten kijken. Alleen sta je er beter niet te lang bij stil dat de helden van het verhaal, die de ramp zagen aankomen, geen vinger uitgestoken hebben om wie dan ook te waarschuwen. Finaal waren ook zij immers enkel uit op geldgewin.

>>KLAP

The Wolf of Wall Street is de onmiskenbare inspiratiebron voor deze opzwepende en vlijmscherpe terugblik op de financiële crisis van 2008, met Ryan Gosling, Steve Carell, Brad Pitt en Christian Bale in entertainende hoofdrollen. Gebaseerd op een boek van Michael Lewis, die eerder ook Moneyball en The Blind Side schreef.

Regie Adam McKay
Cast Ryan Gosling, Christian Bale, Steve Carell
Speelduur 2u10
Vanaf 30 december in de bioscoop

@RubenNollet