Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

12.08.2015

Ted 2

door Jimmy Van der Velde

Een film over Mark Wahlberg die bevriend is met een levende, vuilgebekte teddybeer: het bleek een megasucces in 2012. Met een kolderieke mix aan knipogen naar de populaire cultuur en vunzige moppen verzamelde Ted meer dan 500 miljoen dollar aan de bioscoopkassa’s. KATSJING! Een sequel op het langspeeldebuut van Family Guy-brein en regisseur Seth MacFarlane stond dan ook in de sterren geschreven. Helaas is Ted 2 het erbarmelijke bewijs dat de formule na één aflevering al helemaal uitgeput is.

Van het verhaaltje hoef je niet veel te verwachten. De grove beer treedt in het huwelijksbootje met supermarktcollega Tammy-Lynn en wil samen met haar een kind. Hij gaat daarom met John (Wahlberg) op zoek naar een geschikte donor. Wanneer hij ontdekt dat de Amerikaanse overheid hem niet erkent als een persoon, valt het leven van Ted in duigen. De pluchen protagonist neemt een advocate (Amanda Seyfried) in de arm om een oplossing te zoeken.

Dat MacFarlane ditmaal voor een ambitieuzere en dramatischere plot kiest, is de grootste misstap van de bekende grapjas. Hij mikt op een coherent verhaal, maar blaast elke poging tot een aangenaam narratief op met een salvo aan onsamenhangende, infantiele moppen. Het strookt gewoonweg niet met elkaar. Ted 2 mist de luchtige, nonchalante aanpak die in de eerste film overheerste en mooi werd ondersteund door het onsubtiele gevoel voor humor.

De pogingen om het publiek aan het lachen te krijgen zijn nu haast even pijnlijks als de Oscarpassage van MacFarlane. Aan de ene kant merk je dat de regisseur-scenarist worstelt om beter te doen dan grappen over sperma, drugs en seks, maar anderzijds voel je ook dat MacFarlane wordt verblind door een huizenhoog ego. Je hoort hem haast lachen met zijn eigen dwaasheden, maar die zelfzekerheid resulteert nooit in een dolkomisch eindresultaat. De vele domme cameo’s van bekende sterren zijn enkel maar zout in de gapende wonde.

 Ted 2 is uiteindelijk grotendeels een déjà-vu-ervaring die uit weinig originele of inventieve vaatjes tapt. Same old, same old, maar dan veel flauwer. En de vergelijking van Seyfried met Sméagol krijgen we nooit meer uit ons hoofd.

>>KLAP

Net als in Ted vliegen in deze komische sequel de scheldwoorden en vuile moppen je om de oren. Wil je meer van hetzelfde en ben je fan van niet al te verfijnde humor, dan zal de knuffelbare hoofdfiguur je mogelijk nog eens doen schateren.

Regie Seth MacFarlane
Cast Mark Wahlberg, Seth MacFarlane, Amanda Seyfried
Speelduur 1u55
Vanaf 10 augustus in de bioscoop

@TheJimeister