Centraal in deze dramatisering van de strijd om het vrouwenstemrecht in Groot-Brittannië begin vorige eeuw staat Maud (Carey Mulligan). De brave huisvrouw zorgt voor haar man en zoontje en werkt in erbarmelijke omstandigheden tegen een hongerloon in een wasserette. Haar rustige bestaan kent een volledig nieuwe wending wanneer collega Violet (Anne-Marie Duff) haar aanmoedigt om de geheime vergaderingen van de suffragettes bij te wonen, die georganiseerd worden door apothekeres Edith Ellyn (Helena Boham Carter).

Het is de herhaalde focus op Maud – zowel in de plot als in de vele close-ups op Mulligans snoetje – waardoor Suffragette de kans mist om een bredere blik op de historische gebeurtenissen te werpen. Suffragette filtert de gebeurtenissen binnen de Britse vrouwenbeweging tussen 1911 en 1913 namelijk volledig door het perspectief van Maud. Het hoofdpersonage is samengesteld uit de verschillende getuigenissen die regisseuse Sarah Gavron en scenariste Abi Morgan (The Iron Lady) vonden in de archieven. Carey Mulligan vertolkt de rol van deze mozaïekmuze zo weergaloos dat je bijna niet merkt dat de feministische prent net daardoor een paar steken laat vallen.

Deze film had gemakkelijk een biopic kunnen zijn die de iconen van de vrouwenbeweging erkent en op de voorgrond plaatst. Dat is hij echter niet geworden. Meryl Streep verschijnt een luttele twee minuutjes als de dogmatische Emmeline Pankhurst –een slimme castingzet die de aandacht van The Acadamy moet trekken. Emily Wilding (Natalie Press), die van de vrouwenzaak wereldwijd voorpaginanieuws maakte door voor het paard van koning George te springen, krijgt ook amper schermtijd. Dat is een beetje jammer: zij zijn de echte heldinnen, maar krijgen hier een bijrol in hun eigen verhaal.

Suffragette weet zeker naar de keel te grijpen en onderstreept het historische belang van de beweging. Wat deze vrouwen hebben verwezenlijkt, is indrukwekkend. Alleen al het feit dat de film doorspekt is met die erfenis, meesterlijk begeleid door de muziek van Alexandre Desplat, zorgt ervoor dat het drama niemand koud zal laten. Toegegeven, zelfs een doorwinterde feminist als ondergetekende moest een traantje wegpinken.

Maar de prent kan je vooral omschrijven als een slaafse liefdesbrief aan de vrouwenbeweging, eerder dan het rebels pamflet dat het had moeten zijn. Suffragette probeert eigenlijk te bereiken wat Ava Duvernay’s Selma deed voor de Amerikaanse burgerrechtenbeweging. Maar daar waar Duvernay er wel in slaagt om de complexiteit en tegenstrijdigheid binnen de beweging te tonen, moet Suffragette het vooral hebben van een tranentrekkende ambitie.

Sarah Gavron levert dus een film af die zeer hoog mikt maar niet altijd raak schiet. Deze film komt op exact het juiste moment, maar mist soms de daadkracht die de vrouwen waaraan het hulde brengt in overschot hadden. Door de slimme casting en het soms documentaire-achtige realisme weet Suffragette echter wel te boeien.

>>KLAP

Regisseuse Sarah Gavron brengt een verhaal over de vrouwenbeweging die aandoet als een bravere versie van Ava Duvernay’s burgerrechtendrama Selma. De prestatie van hoofdrolspeelster Carey Mulligan leent de film het broodnodige engagement.

Regie Sarah Gavron
Cast Carey Mulligan, Anne-Marie Duff, Helena Bonham Carter, Meryl Streep, Ben Whishaw
Speelduur 1u46
Vanaf 11 november in de bioscoop

@ANK2D2