Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

18.07.2018

Studie toont grote genderongelijkheid aan in de filmkritiek

door Vertigo

Uit een nieuwe studie van de San Diego State University, blijkt niet alleen dat vrouwelijke filmcritici nog steeds in de minderheid zijn, maar ook dat ze grotendeels film met vrouwelijke hoofdrolspelers bespreken.

De studie omvatte 4.111 recensies van 341 journalisten, waarvan 68 procent mannen en 32 procent vrouwen. Van de laatste groep is bovendien nog eens 83 procent blank en behoort slechts 14 procent tot een minderheid. Bij de mannen is dat slechts 9 procent.

Van alle recensies geschreven door vrouwen ging 51 procent over films met minstens één vrouwelijk hoofdpersonage (categorie A) en 49 procent over films met mannelijke hoofdpersonages (categorie B). Mannen haalden in categorie A 37 procent en in categorie B 63 procent, een opvallend verschil in evenwicht.

Dat geldt ook voor de scores die beide geslachten gaven. Films in categorie A kregen van vrouwen gemiddeld 72 procent en van mannen 62 procent. Films in categorie B kregen respectievelijk 73 procent en 70 procent.

Tenslotte bespreken vrouwen doorgaans de films van vrouwelijke regisseurs. Het gaat om 25 procent van hun totaal aantal recensies, terwijl dat bij mannen slechts 10 procent is. Dat impliceert dat mannen zich voor 90 procent bezighouden met films van mannelijke regisseurs en vrouwen slechts voor 75 procent.

Vrouwelijke recensenten vermelden overigens vaker de naam van de regisseur, onafhankelijk van het geslacht, dan hun mannelijke tegenhangers, 89 procent tegenover 81 procent.

“Deze genderongelijkheid is belangrijk omdat ze een invloed heeft op de zichtbaarheid van films met vrouwelijke hoofdpersonages en films van vrouwelijke regisseurs,” zei Dr. Martha M. Lauzen, de bezieler van het onderzoek.

“Ook de aard van de recensies doet ertoe. De regisseur bij naam vermelden en hem een meester in zijn vak noemen kan bijdragen aan het verhaal rond die regisseur. Mannelijke regisseurs worden door recensenten al jaren beschreven als haast mythische figuren. Over het algemeen spreken mannen en vrouwen nog steeds positiever over regisseurs van hun eigen geslacht.”

Bron: IndieWire