Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

27.05.2015

San Andreas

door Jimmy Van der Velde

Do you smell what The Rock is cooking??? Een barslechte rampenfilm, that’s what he’s cooking! De charmes en présence van ieders favoriete spierbundel kunnen Brad Peytons aardbevingsepos niet redden van een beschamende ondergang.

Van een scenario is er amper sprake. Dwayne Johnson vertolkt een helikopterpiloot die van de ene naar de andere grote actiesequentie huppelt om zijn vrouw en dochter te redden van een imminente ondergang.  Pogingen tot menselijk drama zijn ronduit lachwekkend, personages dienen enkel als conventionele typetjes en The Rock krijgt op geen enkel moment een memorabele oneliner in de mond gelegd.

Het ontbreekt de regisseur daarnaast aan elke vorm van visie. Het lijkt wel of Peyton snel even gebeld heeft naar Michael Bay en Roland Emmerich voor enkele tips en nadien aan de slag is gegaan. Bekende monumenten worden verwoest, de grond rijt uiteen en mensenlevens betekenen niets meer in de chaos. Elk shot ervaart als een zielloos Hollywoodproduct dat van het publiek niets anders verwacht dan dat het met lege blik naar het witte doek staart. Toegegeven, elke dollar van het budget werd benut, maar dat betekent nog niet dat het een geloofwaardig eindresultaat oplevert. De bits en bytes worden je om de oren gezwierd tijdens de bombastische special effects.

San Andreas is mogelijk ook de ideale film voor Tinseltown om even in eigen boezem te kijken. Blockbusters grijpen veertien jaar na 9/11 nog steeds lustig naar beelden die naar die tragische dag verwijzen. Helaas gebeurt dat meer uit een drang naar spektakel  dan om echt waardevolle symboliek te creëren. Deze blockbuster spant daarin de kroon. Gebouwen storten in alsof ze uit dominosteentjes bestaan, terwijl angstige mensen continu worden opgeslokt door immense stofwolken. Het heeft haast iets banaliserends.

Een noemenswaardige toevoeging aan het rampengenre is dit dus niet geworden. Een illustratie van tot wat de meedogenloze Hollywoodmachine in staat is dan weer wel.

>>KLAP

Hersenloos spektakel dat wel het liefdeskind lijkt van Roland Emmerichs 2012 en de rampenklassieker Earthquake uit 1974. Het zilveren scherm heeft nog maar zelden zoveel verwoesting gezien. Luid, groots en boordevol CGI.

Regie Brad Peyton
Cast Dwayne Johnson, Paul Giamatti, Carla Gugino
Speelduur 1u54
Vanaf 27 mei in de bioscoop

@TheJimeister